ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ CAMINO PRIVADO Elytis

Enrique Perez

... « Αυτά που μ’αρέσουν είναι και η μοναξιά μου. Δε σιμώνει κανένας. Χρόνια τώρα περνάω τις ώρες μου συντροφιά με κάτι μεγάλες μισοσβησμένες νωπογραφίες, εικόνες παλιές αλλά φρέσκιες ακόμη από τα χείλη εκείνων που τις ασπάσθηκαν, γυναίκες της αμιλησιάς και του κοντού χειτώνα, που φυλάγουν το κουτί με τα διαμαντικά του ωκεανού. Δε σιμώνει κανένας. Αν δεν είχα κάτι το πολύ δυνατό και αθώο συνάμα να με συντηρεί, όπως οι μέντες και οι λουίζες που ευδοκιμούν στον εξώστη μου, θα’χα πεθάνει της πείνας. Τόσο μακριά βρίσκομαι από τα πράγματα, τόσο κοντά στο κρυφό τους καρδιοχτύπι. Ξυπνάω τις νύχτες ανήσυχος για κάποια απόχρωση του μωβ, ποτέ μου όμως για το τι μπορεί να γίνεται στα εμπορεία της Αγοράς. Αλήθεια, δεν έχω ιδέαν. Ακούω πως έχουν πάντα μεγάλη πέραση τα δάκρυα κι οι αναστεναγμοί {τα αντίγραφα όχι τα πρωτότυπα}, όπως και οι διακυμάνσεις του δολαρίου, ο πληθωρισμός, οι συναλλαγές των κομμάτων-αλίμονο.»...

... «Lo que me gustan también es mi soledad. Nadie se acerca. Años hace que paso horas en compañía de algunos grandes frescos medio borrados, imágenes viejas, pero todavía recientes por los labios de aquellas que las veneraron, mujeres taciturnas de túnica corta que guardan la caja con las joyas del océano. Nadie se acerca. Si no tuviera algo muy fuerte e inocente a la vez que me sostiene, como las mentas y las verberas que prosperan en mi balcón, me habría muerto de hambre. Tan lejos me encuentro de las cosas, tan cerca de su pulso secreto. De noche despierto inquieto por algún matiz del violeta, pero nunca por lo que pueda ocurrir en los comercios del Ágora. En verdad no tengo idea. Dicen que las lágrimas y los suspiros (las copias, no los originales) tienen siempre vigencia, como las fluctuaciones del dólar, la inflación, las transacciones de los partidos_faltaba más.»

...Elytis de Camino privado trad. de F T Córdova