Animated Graphics, Animated Gif,  Animated Gifs,  Animated Flowers, Color Splash, Flowers, Keefers Pictures, Images and Photos
Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο - γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες - αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα.Λιλή Ζωγράφου

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

"Emotion precedes cognition" Zajonck









Από το τζιβαέρι στη Roadartist μας

«Η ποσότητα της τρυφερότητας την οποία μπορεί κανείς να αισθανθεί και να εκφράσει μέσα σε μια μέρα είναι περιορισμένη»


Μέσα στον εγκέφαλο ξεχωρίζουν δύο περιοχές οι οποίες επηρεάζουν τη συμπεριφορά: το μεταιχμιακό σύστημα με την αμυγδαλή και ο νεοφλοιός. Το μεταιχμιακό σύστημα είναι μια νευρωνική περιοχή βαθιά στο κέντρο του εγκεφάλου, η οποία ελέγχει τα συναισθήματά μας. Είναι το πιο αρχαίο κομμάτι στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου. Στο κέντρο του βρίσκεται η αμυγδαλή. Αυτή ειδικεύεται στα συναισθηματικά ζητήματα.



Η αμυγδαλή, που διευθύνει την κίνηση των σημάτων στον εγκέφαλο όταν ελλοχεύει ο κίνδυνος, λαμβάνει γρήγορες και πρόχειρες πληροφορίες απευθείας από το θάλαμο, μέσω μιας διαδρομής που ονομάζεται «ο κάτω δρόμος». Αυτή η συντόμευση επιτρέπει στον εγκέφαλο να αρχίσει να αντιδρά στην απειλή μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η αμυγδαλή λαμβάνει επίσης πληροφορίες από τον «πάνω δρόμο» μέσω του οπτικού φλοιού. Αν και ο «πάνω δρόμος» εμπεριέχει πολύ πιο λεπτομερείς και εξειδικευμένες πληροφορίες, το επιπλέον βήμα που απαιτεί διαρκεί το διπλάσιο χρόνο και ίσως σημαίνει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Η ύπαρξη δύο διαφορετικών δρόμων ίσως βρίσκεται στη βάση μερικών διαταραχών. Σύμφωνα με τον νευροφυσιολόγο Τζ. Λε Ντου: «Για την επιβίωση είναι προτιμότερο να νομίσεις ένα ραβδί για φίδι, αλλά οι άνθρωποι με παθολογικές φοβίες μπορεί να αντιμετωπίζουν τα ραβδιά σαν φίδια υπερβολικά συχνά».


Ο νεοφλοιός είναι η έδρα της σκέψης. Οι προμετωπιαίοι λοβοί του, αυτοί που βρίσκονται ακριβώς πίσω από το μέτωπο, χαλιναγωγούν τις συναισθηματικές παρορμήσεις στις οποίες μας παρασύρει μαυλιστικά η αμυγδαλή και τις οδηγούν σε μια πιο αναλυτική, ντελικάτη, ραφιναρισμένη και «πολιτισμένη» αντίδραση, εφοδιάζοντάς μας με συναισθηματική νοημοσύνη. Ο εγκέφαλος μαθαίνει να σκέπτεται σκεπτόμενος τον εαυτό του. Η αμυγδαλή του συσσωρεύει συναισθηματικό υλικό, ακατέργαστο και χαοτικό, και πορεύεται όπως μπορεί. Πρόκειται για τη «συναισθηματική σκέψη». Ομως, υπάρχει και η «εγκεφαλική σκέψη», αυτή που δημιουργείται στο νεοφλοιό του παιδιού. Ο νεοφλοιός κατεργάζεται τα δεδομένα που καταφθάνουν σε αυτόν ως αισθητηριακά σήματα από τον έξω κόσμο, δηλαδή ως εμπειρίες, ή ως μεσολαβημένο υλικό της αμυγδαλής. Με αυτά τα δεδομένα, ο εγκέφαλος εξάγει προσωπικά νοήματα και πλάθει τη βιογραφία του, την οποία ανακαλεί ανά πάσα στιγμή για να μπορεί να οργανώνει τον εαυτό του και να δημιουργεί ατομική συμπεριφορά, γνώση και εκλεπτυσμένο συναίσθημα. Ο εγκέφαλος μπορεί και λειτουργεί αποτελεσματικά επειδή θυμάται την ύπαρξή του. Το παιδί μαθαίνει να είναι παιδί επειδή του το υπενθυμίζουν διαρκώς οι γονείς του. Οι γονείς μαθαίνουν να είναι γονείς επειδή τους το υπενθυμίζει συνεχώς το παιδί τους.


Και τώρα, δράση 90’’

Οσο πιο πολλά δισεκατομμύρια είναι οι νευρώνες του παιδικού νεοφλοιού τόσο πιο καλά. Γιατί έτσι θα μπορεί να καταστρώνει πιο περίτεχνα τις στρατηγικές του για την επίτευξη της ευεξίας, του ευ έχειν, του να είναι καλά. Αυτό σημαίνει δύο απλά πράγματα. Πρώτον, να μπορεί να αναγνωρίζει τις βιοψυχολογικές του προτεραιότητες και ανάγκες, φροντίζοντας να τις ικανοποιεί είτε μόνος του είτε με τη βοήθεια των άλλων. Δεύτερον, να μπορεί να αναγνωρίζει και να αποφεύγει «αιτήματα» των κοντινών του προσώπων τα οποία παραβιάζουν αυτές τις βιοψυχολογικές του προτεραιότητες και ανάγκες. Οι εγκεφαλικές του λειτουργίες, έργο των οποίων είναι και η εξαγωγή προσωπικού νοήματος από τη ζωή, αναγκάζονται να επινοήσουν πρότυπα συμπεριφοράς που αποσκοπούν στο να τα βγάλουν πέρα με αυτές τις διαταραχές επικοινωνίας. Οπότε, ο νεοφλοιός του, αντί να καταστρώνει δημιουργικές δράσεις, γίνεται ένα μαραζωμένο αμυντικό εξάρτημα. Τις πιο πολλές φορές οδηγείται, στην ενήλικη ζωή του, σε εσφαλμένες, ανορθολογικές, αυτοεπιθετικές ή και απάνθρωπες συμπεριφορές. Ο νεοφλοιός έχει διαμορφώσει μια σακατεμένη αυτοβιογραφία του, η οποία του υπαγορεύει συνεχώς τη φράση «ο κόσμος είναι ζούγκλα, φά’ τους πριν σε φάνε». Εχεις ενενήντα δευτερόλεπτα για να σκεφτείς: «Πώς διαχειρίζομαι την τρυφεράδα στη ζωή μου;». Τέλος χρόνου.

Αμέσως μετά

Οσοι γονείς ανησυχούν πως δεν είναι όσο τρυφεροί θα έπρεπε με τα παιδιά τους ή ότι παραείναι τρυφεροί, ας παρηγορηθούν με την εξής φράση του Πολ Βαλερί, για να… ψυχραιμήσουν κάπως: «Η ποσότητα της τρυφερότητας την οποία μπορεί κανείς να αισθανθεί και να εκφράσει μέσα σε μια μέρα είναι περιορισμένη»



Η νευροεπιστήμη λύνει το παζλ του εγκεφάλου

Η χαρά και η λύπη προκαλούνται από την ενεργοποίηση εβδομήντα διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου. Ο θυμός προκαλεί δραστηριότητα στην αμυγδαλή. Η πίστη και η αμφισβήτηση ενεργοποιούν διαφορετικές περιοχές, όμως η δραστηριότητα που προκαλείται στον εγκέφαλο από την έκφραση διαφορετικών πεποιθήσεων είναι ίδια με εκείνη που προκαλεί μια εξίσωση μαθηματικών! Τι είναι όλα αυτά; Μερικές από τις αποκαλύψεις της γνωστικής νευροεπιστήμης, της σχετικά νέας επιστήμης που μελετά τη βιολογία που βρίσκεται πίσω από τα πιο σύνθετα συναισθήματα του ανθρώπου και που έχει αποδείξει, μεταξύ άλλων, ότι ο έρωτας είναι όντως τυφλός!

Οπως τονίζουν οι ειδικοί, μπορεί τα ζωτικά όργανα να είναι εκείνα που κρατούν τον άνθρωπο στη ζωή, όμως αυτός που καθορίζει ουσιαστικά το βίο του είναι ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος ευθύνεται για όλα όσα αποτελούν τη βάση της καθημερινής μας ζωής, από τη γλώσσα και τη δημιουργικότητα μέχρι τη φαντασία, την ηθική και τα συναισθήματα. Η προσπάθεια για την ανακάλυψη της βιολογικής βάσης αυτών των σύνθετων ανθρώπινων εμπειριών δημιούργησε τη γνωστική νευροεπιστήμη, η οποία έδωσε στους επιστήμονες τη δυνατότητα να δουν στην κυριολεξία πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος.

Οπως εξηγεί σε σχετικό αφιέρωμά του το περιοδικό «Newsweek», στον εγκέφαλο υπάρχουν εκατό δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα, από τα οποία κανένα δεν έχει από μόνο του την ικανότητα της λογικής και του συναισθήματος, όμως όλα μαζί δημιουργούν τη συνείδηση και τη συναίσθηση του ανθρώπου. Οι νευροεπιστήμονες πιστεύουν ότι η λειτουργία του ανθρώπινου νου προκύπτει από τη συνεργασία αυτών των κυττάρων, τα οποία μεμονωμένα δεν έχουν περισσότερες ικανότητες από μία... αμοιβάδα. Ωστόσο, η ιδέα ότι η διάνοια προέρχεται από μια τεράστια αλυσίδα «άμυαλων» κυττάρων, για κάποιους, είναι τρομακτική. Αλλοι εκφράζουν την έκπληξή τους για το γεγονός ότι ο πόνος, τα συναισθήματα, η σεξουαλική επιθυμία, αλλά και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αποτελούν προϊόντα του εγκεφάλου. Επίσης, απογοητεύονται από τη σκέψη ότι όλα τα παραπάνω και οι πλούσιες εμπειρίες που έχουν να προσφέρουν στον άνθρωπο είναι τόσο εύκολο να μειωθούν λόγω μερικών μικροσκοπικών χημικών στοιχείων. Και, φυσικά, φοβούνται ότι οι επιστημονικές εξηγήσεις μπορεί να κάνουν πολλούς να δικαιολογούνται για ό,τι κάνουν, υποστηρίζοντας ότι αυτό τούς είπε ο εγκέφαλός τους!

Τις εντολές όντως τις δίνει ο εγκέφαλος, με τη διαφορά ότι κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ζωή και τις δικές του επιλογές. Σήμερα, οι νευροεπιστήμονες έχουν πολλά στοιχεία που αποδεικνύουν την άποψη ότι ο διαχωρισμός του εγκεφάλου από το σώμα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, κάτι που υποστήριζε και ο Φρόιντ πριν από εκατό χρόνια. Το 1998 ο βραβευμένος με Νόμπελ ψυχίατρος και νευροεπιστήμονας Ερικ Κάντελ έγραφε ότι όλες οι πνευματικές διαδικασίες, ακόμη και οι πιο σύνθετες ψυχολογικές διαδικασίες, απορρέουν από λειτουργίες του εγκεφάλου. Τέλος, γράφοντας για το προεδρικό συμβούλιο βιοηθικής των ΗΠΑ, ο φιλόσοφος Ντάνιελ Ντένετ τόνιζε ότι η εποικοδομητική γνώση της βιολογίας της πνευματικής ζωής μπορεί να βελτιώσει τη λήψη αποφάσεων, ακόμη και να ενισχύσει τις πιθανότητες που έχει ο άνθρωπος να επιβιώσει ως είδος.

Ενας από τους ευκολότερους τομείς έρευνας της νευροεπιστήμης είναι η σχέση του εγκεφάλου με το φόβο, καθώς η λειτουργία του είναι πολύ συγκεκριμένη: τα σήματα του φόβου στέλνονται από την αμυγδαλή και τον ιππόκαμπο, ο οποίος «αποθηκεύει» πληροφορίες για ό,τι προκαλεί τον φόβο. Επίσης, οι νευροεπιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι η επιθετικότητα στους άντρες είναι μεγαλύτερη από ό,τι στις γυναίκες όχι μόνο επειδή είναι διαφορετικές οι ορμόνες τους, αλλά και επειδή υπάρχουν μεγάλες διαφορές στον εγκέφαλό τους, κάποιες από τις οποίες φαίνεται ότι την επηρεάζουν.

Πότε η κρίση και ο φόβος πάνε περίπατο;

Η πρόκληση για τους ειδικούς της γνωστικής νευροεπιστήμης γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όσο εξερευνούν συναισθήματα όπως η αγάπη και ο έρωτας. Οπως προέκυψε από έρευνες, ο έρωτας κλείνει τους διακόπτες των δραστηριοτήτων στην αμυγδαλή και στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τη λογική. Οταν υπάρχει και πάθος, οι περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την κρίση και το φόβο πάνε περίπατο. Επίσης, «κατεβάζουν ρολά» και τα κέντρα που είναι απαραίτητα για την κατανόηση της συμπεριφοράς του άλλου σε σχέση με την πνευματική του κατάσταση. Τι σημαίνει όλο αυτό; Οπως εξηγούν οι νευροεπιστήμονες, ότι οι ερωτευμένοι δεν διαχωρίζουν τον έναν άνθρωπο από τον άλλον, με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται...

http://blogs.sch.gr





Vanessa Mae : Fantasy on a theme from Caravans




¨Σ΄όλο το ταξίδι δεν μ΄άφησε η νοσταλγία
δεν λέω πως ήταν σαν τη σκιά μου
έστεκε πλάι μου ακόμη και μες στο σκοτάδι.."
Κιχμέτ

35 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Πάντα μάς διδάσκεις με τις υπερπλήρεις αναρτήσεις στου, καλή μου Φίλη!

Πλημμυρίσαμε χρώματα, κίνηση και λόγο καλοβαλμένον!
Να είσαι πάντα έτσι ευπροσήγορη να μάς μαζεύεις σαν τον μαγνήτη!!!!

mareld είπε...

Τζιβαέρια μου!

Καλώς ήρθατε!


Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στη γλυκιά μας Roadartist!


Αγαπημένη μου Roadartist, έχω την αίσθηση ότι αυτή η ανάρτηση σου πάει!
Με συγκινείς με τη φιλοσοφική σου στάση ζωής αλλά πολύ βαθιά για την αγάπη σου στο γιασεμί!
Το άρωμά του να μη σε αφήσει ποτέ!

Με γλυκά φιλιά σας εύχομαι καλή συνέχεια στο ταξίδι μας!

Ο Κομφούκιος, φίλε μου και εσύ είσαστε και οι δύο όνειρα, όμως και εγώ που σου λέω αυτά, είμαι επίσης ένα όνειρο»
ΤΣΟΥΑΓΚ ΤΣΕ 500 π.Χ.

Ροή στα όνειρά σας!

mareld είπε...

Αγαπημένε μου φίλε!

Με τρόμαξες, εδώ στο σκοτάδι με το ΦΩΣ σου!!!!

Το σκοτάδι έγινε κομμάτια!!!

Να μου είσαι καλά!
Μου έφερες χαρά από τη πατρίδα!!
Σε ευχαριστώ!!!

Roadartist είπε...

Καλησπέρα Merld..
Τιμή μου να μου αφιερώνεις μια από τις αναρτήσεις σου..που πάντα ξεχωρίζουν και τις καλοδουλεύεις τόσο πολύ..
Αλλά τα λόγια σου πιο τιμητικά!
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!
Τα πάντα λοιπόν είναι θέμα εγκεφάλου..το είχα ξαναδιαβάσει αυτό, αλλά οχι με τόσες λεπτομέρειες και τόσο επεξηγηματικά..

"Σ΄όλο το ταξίδι δεν μ΄άφησε η νοσταλγία
δεν λέω πως ήταν σαν τη σκιά μου
έστεκε πλάι μου ακόμη και μες στο σκοτάδι"..

Ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση σου, πάρα πολύ!!
Τα φιλιά μου σου στέλνω, ευχαριστώ!

Ερατώ είπε...

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!Η γνωστική νευροεπιστήμη είναι που θα μας λύσει πολλές απορίες για τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Πολύ ωραίες οι εικόνες επίσης.
Πολλά φιλιά σου στέλνω Mareld!

Roadartist είπε...

Το ειρωνικό στην ανάρτηση...είναι πως σήμερα τελικά πήγα θέατρο.. Σε μια παράσταση του Θ.Τέχνης που είχε σχέση με τις λειτουργίες του εγκεφάλου και πόσο μεγάλη δύναμη, τι μεγαλύτερη στη ζωή όλη..
Και δεν ήταν προμελετημένο!! Στην παράσταση μέσα σε σκεφτόμουν, γιατί αρκετά από όσα γράφεις εδώ..τα ανέφεραν στο έργο..
Καλό βράδυ ;)

LIA είπε...

Καλησπέρα, καλή μου mareld,

Έμαθα πολλά και από τη σημερινή σου ανάρτηση. Έχεις τον τρόπο, ακόμα και "δύσκολα" θέματα, με την "τέχνη" που απλώνονται μπροστά στα μάτια μας, να γίνονται ευχάριστα και κατανοητά.
Τα βήματα της επιστήμης τεράστια, πολλά νέα επιτεύγματα μας περιμένουν τις επόμενες δεκαετίες, για τη λειτουργία της πιο σύνθετης κατασκευής του σύμπαντος, για τα μυστικά και τους ατελείωτους δρόμους, του εγκεφάλου μας.
Όσο πιο πολλά μαθαίνουμε, τόσο καλύτερα θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε... τον εγκέφαλό μας.
Ίσως, τότε οι παιδαγωγικές θεωρίες και τα παιδαγωγικά συστήματα, να δημιουργήσουν διαφορετικά, το σχολείο του μέλλοντος, το σχολείο της ζωής.
Πάντως εγώ νιώθω, ότι η τρυφερότητα που αισθάνομαι και μπορώ να εκφράσω σ' αυτούς που αγαπώ πολύ, δεν έχει περιορισμούς δεν έχει όρια, δεν έχει φραγμούς, δε βρίσκω μέτρο να τη μετρήσω. Ένα σύννεφο, γεμάτο τρυφερότητα και αγάπη, ταξιδεύει προς τα βόρεια και σε λίγο θα φτάσει κοντά σου, να σου πει καλή νύχτα από μένα.
Όσο όμως κι αν η νευροεπιστήμη προσπαθήσει να λύσει το παζλ του εγκεφάλου, το... παζλ της αγάπης και του έρωτα θα... τη δυσκολέψει πολύ, αφού;

"Ο έρωτας και η λογική μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι, όταν ανατέλλει το ένα, δύει το άλλο."

Και ακόμα λένε:

"O έρωτας, στ' αληθινά
είναι συμφορά μεγάλη,
δεν παίρνει μόνο την καρδιά,
αλλά... και το κεφάλι."

Η Vanessa Mae και οι υπέροχες φωτογραφίες σου, μου "πήραν" την καρδιά.

Πολλά πολλά φιλάκια, mareld μας.

mareld είπε...

Roadartist αξίξεις τα καλύτερα!

Σε εκτιμάω και σε αγαπάω!

Μια αφιέρωση είναι εκδήλωση συναισθήματος..που έχει πάρει θέση στη ψυχή!
Είναι όμως ο δικός μου τρόπος να σου πω και ένα ευχαριστώ που νιώθω χαρά όταν σε σκέφτομαι!
Στην κατάστασή μου αλλά και σαν ιδιοσυγκρασία δεν μπορώ να έρχομαι να σου αφήνω μια καλημέρα.
Σου αφιερώνω κάτι που πιστεύω ότι θα μείνει..και κυρίως να χαρείς!

Θα σας παρουσιάσω συγχρόνως τον Σπινόζα και τον Damasio.

Αναζητώντας τα μυστικά της Ζωής, οι σύγχρονοι επιστήμονες και φιλόσοφοι, εστιάζουν κάποτε και σ’ αυτή τη δύναμη, την εσωτερική φλόγα, που διαθέτει κάθε ζωντανός οργανισμός. Αυτή τη φλόγα που αποτελεί τον κινητήρα της ύπαρξής του και την οποία ο Γερμανός φιλόσοφος του 17ου αιώνα, Βαρούχ Σπινόζα αποκάλεσε “conatus” («βούληση» θα μπορούσαμε να την αποδώσουμε, σε ένα ελεύθερο, φιλοσοφικό πνεύμα). Αυτός είναι ο κινητήρας της Ζωής και της εκδήλωσης, που διαθέτει ακόμα και μια... πατάτα κατά τον βικτωριανό συγγραφέα Samuel Butler.

Σήμερα, φιλοσοφία και επιστήμη επιδιώκουν μια σύγκλιση στην αναζήτηση γύρω απ’ τη Ζωή. Σ’ αυτό το πνεύμα έχει γραφτεί και το βιβλίο του νευρολόγου Antonio Damasio “Looking for Spinoza” («Αναζητώντας τον Σπινόζα»). Μέσα απ’ το έργο του, ο Damasio προσπαθεί να προσεγγίσει τις σκέψεις του Σπινόζα, που αφορούν αυτήν την συναισθηματική και γεμάτη πάθος για ζωή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής, την οποία αρχίζει να αποκαλύπτει και η σύγχρονη Φυσιολογία και Νευρολογία. Έτσι καταφέρνει να συνδυάσει τις πρωτοποριακές αντιλήψεις του μεγάλου φιλοσόφου με τα ευρήματα της σύγχρονης επιστήμης.

Είσαι γλυκιά!
Πολλά φιλάκια!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Τριανταφυλλάκι μου!

Στο ταξίδι του νού και της καρδιάς θα μάθουμε πολλά για το συναίσθημα.

συνέχεια από την απάντηση στη Roadartist

Τι έχει κάνει όμως η σύγχρονη επιστήμη για να προσεγγίσει τις φιλοσοφικές απόψεις του Σπινόζα και άλλων στοχαστών του παρελθόντος; … Οι απαντήσεις έρχονται από ανακαλύψεις που έχουν επιτευχθεί τα τελευταία 50 χρόνια σε διάφορους τομείς: μοριακή Βιολογία, μελέτη του ανθρώπινου εγκέφαλου, εξελικτική θεωρία κ.λπ. Από εκεί προέρχονται οι απαντήσεις για την ανθρώπινη φύση, όσον αφορά το σώμα και την ψυχή, σαν απάντηση σε θεωρήσεις του παρελθόντος που βασίζονταν στους κλασικούς συγγραφείς ή στη μελέτη της Ιστορίας ή της Ψυχολογίας. Σήμερα, έχει έρθει η σειρά της Γενετικής ή της Νευρολογίας για να δώσει απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα για τον άνθρωπο.
Αλλά αν η σύγχρονη επιστήμη σνομπάρει τις απόψεις του παρελθόντος, ο Damasio στο έργο του, κάνει μια σοβαρή απόπειρα να παντρέψει το παλιό και το κλασικό με τη σύγχρονη επιστημονική αντίληψη. Η προσπάθεια του δεν βασίζεται στην αμφισβήτηση της σύγχρονης επιστήμης, αλλά στην εμβάθυνση και στη διαλεύκανση των στοιχείων που αυτή έχει φέρει στο φως.
newscientist

Πολλά φιλάκια!
Καλή σου μέρα!

Νιώθω καλύτερα [εντατικό πρόγραμμα αντιστρές, κυρίως tapping και διαλογισμό]

mareld είπε...

Αγαπημένο μου Κρητικάκι!

Μου αρέσει..το απολαμβάνω που εδώ μου γίνεσαι μαθήτρια..
Μου δίνεις μεγάλη χαρά με την τρυφερότητά σου..στο λέω να το ξέρεις!

Άσε στον Έρωτα θα κάνουμε τις αφιερώσεις!!
Όλοι εδώ μέσα είμαστε καταδικοί του!!!
Μας έχει ταρακουνήσει για τα καλά..

εδώ η συνέχεια Σπινόζα και Damasio..

Μεμονωμένες ανακαλύψεις συνδυάζονται για να αποτελέσουν ολοκληρωμένες απαντήσεις για τη φύση του ανθρώπου και της Ζωής … Και εκεί αποκαλύπτεται ότι απόψεις σαν του Σπινόζα δεν απέχουν και τόσο πολύ απ’ τα εξαγόμενα των επιστημών της εποχής μας, παρόλο που η οπτική του Γερμανού φιλοσόφου είναι πιο μεταφυσική.

Για παράδειγμα ο Damasio καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, τα συναισθήματά μας δεν είναι παρά ένας δρόμος που ακολουθεί ο εγκέφαλος για να κατασκευάσει ένα «χάρτη» που αναπαριστά καταστάσεις του σώματός μας. Άποψη που δέχεται κάποια κριτική από σύγχρονους φιλόσοφους, οι οποίοι επεκτείνουν την έννοια του συναισθήματος, ώστε να αγκαλιάζει και τη δραστηριότητα του εγκεφάλου που κατευθύνεται και σε κάτι έξω από εμάς. Με τι ασχολείται τέλος πάντων ο εγκέφαλός μας; Ποιο είναι το κέντρο του ενδιαφέροντός του και πώς παράγονται τα συναισθήματα; Για να δέσει το «μέσα» με το «έξω» ο Damasio εισάγει τους δικούς του όρους και … πετυχαίνει το πάντρεμα!
Το αποτέλεσμα πάντως είναι μια αξιόλογη προσπάθεια σύνδεσης του κλασικού με το σύγχρονο, του μεταφυσικού με το τεχνοκρατικό.
newscientist

Γλυκά φιλιά καρδούλα μου!
Καλή σου μέρα!

mareld είπε...

Roadartist μου!

Μου έδωσες μεγάλη χαρά που ήρθες και μου μετέφερες την χθεσινή σου επίσκεψη στο θέατρο.
Τι σύμπτωση!!
Τα έμεθες και θεατρικά!
Το θέατρο μου δημιουργεί
ένα βαθύ απερίγραπτο συναίσθημα!

Σε ποτίζει..έχει μεγάλη δύναμη το άμεσο!
Έχω δει παραστάσεις στην Επίδαυρο και ήμουν μέρες επιρεασμένη..σαν υπνωτισμένη..


Η εντυπωσιακή ακουστική του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου οφείλεται στα πέτρινα εδώλιά του, καθώς το σχήμα και η διάταξή τους είναι ιδανικά για το φιλτράρισμα του θορύβου χαμηλής συχνότητας, διαπιστώνουν Αμερικανοί φυσικοί.
Ήδη από τον 1ο π.Χ αιώνα, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος θαύμαζε το πώς οι αρχαίοι Έλληνες είχαν διαρρυθμίσει τα καθίσματα της Επιδαύρου "σύμφωνα με την επιστήμη της αρμονίας" για να ακούγονται καθαρότερα οι φωνές των ηθοποιών. Ακόμα και ο παραμικρότερος ψίθυρος στη σκηνή του θεάτρου ακούγεται πεντακάθαρα στις τελευταίες θέσεις σε απόσταση 60 μέτρων.
Η διάταξη των θέσεων, που θυμίζει τα πάνελ ηχομόνωσης σε σχήμα αβγοθήκης, φιλτράρει τις συχνότητες κάτω από 500 Hertz, όπως το μουρμούρισμα του κοινού και το θρόισμα των φύλλων.
[να υπάρχει σαν πληροφορία]

Πολλά φιλιά!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Επ!
Έχω πρόσκληση στην τιμητική για το αρτιστάκι εκδήλωση...Θα μ'αφήσετε να μπω; ( για την έξοδο δε με πειράζει και τόσο..)
Mareld, πριν από ό,τιδήποτε άλλο, να πω ότι χαίρομαι για την αφιέρωση. To roadartistάκι την αξίζει και με το παραπάνω! Δηλώνω πως όποιος το πειράξει, θα έχει να κάνει με μ...κλπκλπ.

Τώρα, για την ( σταθερά ποιοτική, εξαιρετική κλπκλπ) ανάρτησή σου: Διάβασα τα θαυμαστά και άγνωστα μονοπάτια της σκέψης της νευροβιολογίας, αλλά δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να ισχύει η φράση του Βαλερί:
«Η ποσότητα της τρυφερότητας την οποία μπορεί κανείς να αισθανθεί και να εκφράσει μέσα σε μια μέρα είναι περιορισμένη»

Και ερωτώ, για να μην απελπιστώ:Είναι σίγουρο πως ο Valery είχε ερωτευτεί στη ζωή του; Είναι σίγουρο πως δεν ήταν τεμπέλης; Κι ύστερα...Μιλάει για μικρές χειμωνιάτικες μέρες, ή, μήπως, για κείνες τις καλοκαιρινές που ο ήλιος δε λέει να δύσει; ( Αν ισχύει το τελευταίο, θα σκεφτώ να τον συγχωρήσω..)

Αν πάντως θεωρήσουμε ότι ισχύει ηφράση του, τότε οφείλουμε να τη συνεχίσουμε, περίπου ως εξής! " Η ποσότητα συναισθήματος που δεν έχει προλάβει να εκφραστεί, παραμένοντας μέσα στην ψυχή του υποκειμένου, τη νύχτα απελευθερώνεται και μεταφέρεται στα όνειρά μας. Τότε αυτά, για να θυμηθούμε και τον ποιητή, παίρνουν εκδίκηση, ξεφορτώνοντας τόννους ομορφιάς στις γωνιές του ύπνου μας. Έτσι, ο άνθρωπος, βοηθιέται να μην ξεχνάει την ομορφιά"

ΥΓ. Ποτέ δε φανταζόμουνα πως θα συμπλήρωνα τον Βαλερί!! Μάρελντ, καλλιτεχνάκι, εύχομαι οι μέρες σας να είναι πάντα πλήρεις από τα εκφραζόμενα συναισθήματά σας! :-)))

mareld είπε...

Ένα τόσο ερωτικό Ζακυνθινάκι, δεν μπορούσε να μην αντιδράσει και συμπληρώσει το Βαλερί!!!

Τον έχω βιώσει από τη γραφή του ζωτικό, ερωτικό πλάσμα!

Αν σκεφτεί κανείς το πόσο πλημμηρίζει στην έκσταση του έρωτα και κατά πόσο μπορεί να εκφράσει τον ωκεανό των συναισθημάτων του..τότε τον δικαιολογούμε..

Στοχάζομαι δεν σημαίνει να προχωρώ βαθύτερα στην έννοια της τάξης; Δες με ποιο τρόπο το τυφλό το δέντρο με τα αποκλίνοντα μέλη αυξάνεται γύρω από τον εαυτό του κατά την έννοια της συμμετρίας. Μέσα του η ζωή σταθμίζει, ορθώνει μια δομή και ακτινοβολεί τον αριθμό της με τα κλαδιά και τις εκβλαστήσεις τους και κάθε εκβλάστηση το φύλλο της, με τις άκρες ήδη σημαδεμένες απ' το κυοφορούμενο μέλλον.

Και φυσικά αξίζει τo roadartistάκι
μας τα καλύτερα!

Μην απελπιστείς..ο Βαλερί σίγουρα έκανε βόλτες στο Σικουάνα κάτω από το φεγγάρι με τον έρωτά του!

«είναι ένα τραγούδι που ο ρυθμός του ξετυλίγει μια μορφή προκαθορισμένη, και αναπτύσσει μες στον χώρο το μυστήριο του χρόνου».

Πολλά φιλιά από το χάδι της βροχής!

Ομορφιά στα όνειρά σου!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Ανοιχτό Πανεπιστήμιο θα σε βαφτίσουμε Μαρελντάκι μου...
Και χωρίς δίδακτρα παρακαλώ...

Αλλη μια μαθήτρια-δασκάλα...

Φίλε Μάνεση με κέρδισες με τις καταλυτικές σου απόψεις για τον έρωτα, που όπως κατάλαβα δεν είναι μόνο θεωρία αλλά βίωμα...
Χαίρομαι για σένα...

Καλό βράδυ σε όλους μας...

Αστοριανή είπε...

...Κι εγώ; που μέχρι σήμερα ήθελα να πιστεύω ότι ο έρωτας είναι ένα μεθύσι;
ΕΙΝΑΙ τυφλός; ή... εμάς διευκολύνει αυτή η διαπίστωση;

Σας ετοιμάζω στην ASTORIANI το θέμα (ψάχνω για...φωτογραφία):

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ!!!

μ΄ένα ποίημά μου,
κι...ότι προκύψει..
Μια-δυο μέρες, φίλοι μου.

Όσο για την Μαρέλντ μας;
Προσιτή κι ασυναγώνιστη.
Με την κιτρινόφυλλη "πανσεληνιακή" αγάπη μου,
Υιώτα, Ν.Υ.

mareld είπε...

Αμαζόνα μου!

Έχω πολλά ονόματα..και όλα αγαπημένα!

Μαρίνα, πράσινο αστέρι, κρίνο του καλοκαιριού, φως του αυγερινού..έτσι με φωνάζουν..και μου τραγουδάνε..

Και ο έρωτας το τραγούδι του..

Γλυκά φιλιά!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Mareld της φωτιάς και της θάλασσας!
Της προσφοράς και της αγάπης.
Η ζωή γίνεται ομορφότερη όταν φιλτράρεται μέσα από την γνώση.
Έχω την αίσθηση πως αρχίζει να δημιουργήτε ένας πυρήνας φίλων αγαπημένων γύρω από την φλόγα της γνώσης και με την σκέψη αυτή ζεστένεται η καρδιά μου.
Ας μη αφήσουμε την φλόγα αυτή να σβήσει.
Θα είμαι παρών.
Με την αγάπη μου.

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Μεθύσι..

Τι είναι ο έρωτας;

Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες άρχισαν να μελετούν το πιο πολύπλοκο και πιο χαρακτηριστικό ανθρώπινο συναίσθημα. Ζευγάρια στην πρώτη τους συνάντηση, ή άλλα που έχουν μακροχρόνια σχέση, οδηγήθηκαν οικειοθελώς στο εργαστήριο και υποβλήθηκαν σε εξονυχιστικές έρευνες, με τη βοήθεια κρυφών μικροφώνων, αισθητήρων και βιντεοκάμερας.

Το αποτέλεσμα..σε λίγο θα σας το παρουσιάσω..

Αλλά πριν.. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ!!!

Φιλιά καρδιά μου!!!

Αστοριανή είπε...

Κούκλα μου, αν δεν έχεις καιρό, να πεταχτείς στην Αστοριανη και στον... Έρωτα,
να μου επιτρέψεις
να βάλω τα πιο κάτω λόγια σου, στη στήλη μου...
σε φιλώ,
Υιώτα

astria είπε...

Ξεχωριστή μου mareld.

Είχα ξαναπεράσει από εδώ μία προηγούμενη μέρα, αλλά ήθελα να αφήσω σχόλιο αφού ξαναδιάβαζα την ανάρτηση.

Κατ'αρχήν, σωστά στην αφιέρωση για την roadartist είπες "..μας.." γιατί έτσι την νοιώθουμε. Ξεχωριστή αγαπημένη φίλη:) και της αξίζουν τα καλύτερα για όλα όσα μας προσφέρει:))

Το θέμα σου πολύ ενδιαφέρον γι'αυτή τη λειτουργία του εγκεφάλου που έχει σχέση με το συναίσθημα.

Αξιέπαινα, αξιοθαύμαστα όλα αυτά τα επιστημονικά συμπεράσματα που προσπαθούν να βρούν την αλήθεια εδώ για τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς παραγωγής του συναισθήματος, πράγματι μεγάλη βοήθεια για μία πιθανόν νοσσηρή κατάσταση που απαιτεί την αντιμετώπισή της με βάση τη γνώση. Ακόμα βοηθητικά ίσως, για τον έλεγχο κάποιων αρνητικών συναισθημάτων που καμιά φορά μας ταλαιπωρούν.

Όμως, επιλεκτικά έστω, δεν θέλω αυτή την ανάλυση για τα άλλα τα όμορφα συναισθήματα που μας κατακλύζουν σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή μας που έχουν καταγραφεί στα ποιήματα, στα τραγούδια,..... και τελικά στη μνήμη. Γι αυτά θέλω να τα νοιώθω έτσι, με την μαγεία τους, την αίσθηση του μοναδικού, την τύχη αν θέλεις για όσα από αυτά γνώρισα.

Και δεν θέλω να υπάρχουν (ή να γνωρίζω ότι ίσως υπάρχουν) όρια για την τρυφερότητα.
Πολύ μου άρεσε το προηγούμενο σχόλιο του Δημήτρη Μάνεση.

Την Vanessa Mae δεν ξέρω πόσες φορές την άκουσα από το πρωί!

Σε φιλώ πολύ, πάω να συνεχίσω τη μελέτη μου στις προηγούμενες αναρτήσεις σου:))

mareld είπε...

Γλυκέ μου Επίκουρε!

Εδώ θα μείνω..

Η γνωσιακή επιστήμη σύμφωνα με τον Gardner (1987) είναι η σύγχρονη "εμπειρικά βασιζόμενη προσπάθεια να απαντήσει σε μακροχρόνια επιστημολογικά ερωτήματα - ιδιαίτερα εκείνα τα οποία αφορούν τη φύση της γνώσης, τα συστατικά της, τις πηγές της, την ανάπτυξή της και τη χρήση της. Αν και μερικές φορές ο όρος γνωσιακή επιστήμη είναι διευρυμένος ώστε να περιλαμβάνει όλους τους τύπους της γνώσης, έμψυχη όπως και άψυχη, ανθρώπινη όπως και μη ανθρώπινη - ωστόσο εφαρμόζω τον όρο κυρίως σε προσπάθειες εξήγησης της ανθρώπινης γνώσης (Gardner, 1987, σελ. 6).

Θα συνεχίσουμε με το συναίσθημα!
Πολλά γλυκά φιλιά!

mareld είπε...

Ηλιανθάκι μου!

Ήρθα όπως νιώθω ..και άφησα τη νευροεπιστήμη μου εδώ..
Για δυο πράσινα μάτια ..η όλη ιστορία..ε;

Θα ακούσεις και το τραγούδι..σε λίγο..

Φιλιά καρδιά μου!

mareld είπε...

Άστρια μου γλυκιά!

Ναι!!! στη γλυκιά μας Roadartist!
Δεν μπορείς να μη την αγαπάς..

Εκτός από τη νευροεπιστήμη που τη θεωρώ απαραίτητη για να καταλάβουμε και να γνωρίσουμε τον άνρθωπο έχω μελετήσει..

Η Ψυχοσύνθεση είναι μια ψυχολογική θεωρία και πρακτική, που αναπτύχθηκε από την ψυχανάλυση και εξελίχθηκε στην Ανθρωπιστική-Υπαρξιακή ψυχολογία και ακολούθως στην Υπερπροσωπική ψυχολογία. Εμπνευστής της ο Ιταλός ψυχίατρος Roberto Assagioli (1888-1974). Φίλος του C.G. Jung και μέλος της Διεθνούς Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, ο Assagioli απομακρίνθηκε σταδιακά από τη φροϋδική σκέψη, που θεωρούσε δύσκαμπτη και περιορισμένη, σε σχέση με την ευρύτητα και πολυπλοκότητα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Κεντρική και προτότυπη θέση της Ψυχοσύνθεσης είναι ότι την αναλυτική φάση της ψυχοθεραπείας πρέπει να ακολουθεί μιά συνθετική, που να στοχεύει στην ολοκλήρωση της προσωπικότητας και την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.

Ο Gardner στο βιβλίο του τονίζει την συνέχεια που υπάρχει στα βασικά ερωτήματα που θέτει η γνωσιακή επιστήμη με αυτά που για πρώτη φορά έθεσαν οι Έλληνες φιλόσοφοι από τους προσωκρατικούς μέχρι τον Αριστοτέλη. Ερωτήματα όπως, ποιά είναι η φύση της γνώσης, από που πηγάζει, πώς αναπαρίσταται στον ανθρώπινο νου, είναι η γνώση αποτέλεσμα μάθησης ή είναι έμφυτη. Τα κλασικά αυτά φιλοσοφικά ερωτήματα έχουν απαντηθεί κατά καιρούς με διαφορετικούς τρόπους. Η γνωσιακή επιστήμη επιχειρεί να τα απαντήσει με ένα καινούριο, ιδιαίτερα πρωτότυπο, τρόπο που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και που εξηγεί τη ραγδαία ανάπτυξή της τα τελευταία χρόνια.

Σίγουρα γοητεύει..η έρευνα!!!

Γλυκά φιλάκια ματάκια μου!

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Aχ αυτός ο εγκέφαλος ο μικρός, ο μέγας !!!!

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες, αξιόλογο αφιέρωμα, δεν τα ξερα όλα αυτά , ήξερα γενικότητες περί αυτών !!
Φιλιά Σαμιώτικα με το Ανατολικό αεράκι στέλνω σ εσένα που αφήνεις απλόχερα τις καλά σου λόγια - σχόλια!!

epikouros είπε...

ΙΘΑΚΟΣ:Καλημέρα γλυκεία μου Μαρίνα αν κατάλαβα ότι έτσι σε λένε. Η πυξίδα δείχνει πάντα τον Βορά. Εσύ κατάφερες όλους εμάς στην πατρίδα να κοιτάμε Εσένα Αυγερινέ μας. Είσαι ο Πολικός αστέρας που ανέκαθεν φώτιζε τους αρχαίους. Είσαι το άστρο του Βορά εκεί στην Βόρεια Ευρώπη που είσαι. Αστήρ α' μεγέθους. Με τον καλό λόγο στο στόμα & να σκορπάς απλόχερα την γνώση σε όλους μας. Σε ζηλεύω που είσαι υπερβολική στο να δίνεις πολλά. Σε ζηλεύω που σκορπάς την χαρά της ζωής. Σας έψαχαν όλους & σας βρήκα. Ημουν μόνος & βρήκα εμένα. Γίναμε δύο. & τότε ο του θαύματος σας βρήκα όλους. Ξέρεις ποιούς εννοώ. Κοίταζα το ΚΕΡΙ τσι ΖΑΚΥΝΘΟΣ & αναγγάλιαζε η καρδία μου. Επαιζα με την ασπρη & ψιλη άμμο της θάλασσας. Μουρμούριζα σκοπούς από τα καντούνια τσι Χώρας. Το αγιόκλημα μοσκοβολαγε. Οι Βουκαμβίλιες ανθισμένες... πολύχρωμες. Αχχχχ τι θύμισες. Πως αυτά τα συναισθήματα μπορούν να μπουν στις αλγεβρικές εξισώσεις & τους μετασχηματισμούς του ΛΟΡΕΤΖ? Η κατανομή ΓΚΑΟΥΖ πως μπορεί να μετελήσει την απαράμιλλη ομορφιά & των συναισθημάτων βλέπωντας τα λουλούδια σου? Πως θα ερμηνεύσουν οι μιγαδικοί αροιθμοί τον έρωτα ? Πως μπορεί να εξηγηθεί ο κεραυνοβόλος έρωτας με μιά ματιά μέσω πολύπλοκων μαθηματικών? Ναι ο έρως είναι τυφλός & καλά κάνει. Σε αυτό διαφέρουμε από τα ζώα. Φωτισέ μας Μαρίνα με τις γνώσεις σου. Είμαι εδώ ταπεινός μαθητής. Βλέπεις ο δάσκαλος Επίκουρος μας δίδακσε το ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ. Πολλά φιλιά από την ΙΘΑΚΗ που ζώ & εργάζομαι. Η Ιθάκη του ΚΑΒΑΦΗ είναι μακριά πολύ. Ως σύγχρονος Οδυσσέας περιπλανιέμαι.

Unknown είπε...

ΙΘΑΚΟΣ: Γλυκειά μου ΜΑΡΕΛΝΤ μετά το νεφέλωμα με αριθμό 10925 που ανακάλυψα προχθές στο στερέωμα, βρήκα & ένα άλλο αστέρι, εξ ίσου φωτεινό, εξ ίσου λαμπερό. Αγγελε εσύ των βουνών των Βικιγκς πως μπορείς με τόσο χιόνι γύρω σου. Η θέρμη της καρδιάς σου θα το λιώσει στα σίγουρα.Κατέβα στα λιβάδια τσι Ζάκυνθος. Είναι λυπημένες οιΒουκαμβίλλιες που λείπεις. Οι θύμισες πολλές. Αχ αυτέσ οι μεγαλόπρεπες ΝΤΑΛΙΕΣ. Τι ομορφιά... τι χρώματα.....τι δροσιά..... Ελπίζω ότι έτσι είναι η καρδιά σου. Ενας κήπος με ολάνθιστα λουλούδια. Θα πρέπει να είναι πολυ τυχερός ο κηπουρός τσι καρδιάς σου. Σε αυτόν τον μυστικό κήπο που έχει χώρο για λίγους.... που όμως όλοι έρχονται να κόψουν ή να μυρίσουν τα άνθη του. Ανοιξε το παράθυρο να μοσχοβολίσει η πλάση αγάπη. Η χαρά δένει μαζί με το γιασεμί..... Αχ αυτό το αγνό λευκό που πάντα σε συντρόφευε. Γέμισε μυρωδιές η φύση από τα σπάνια λουλούδια που υπάρχουν γύρω σου. Φίλες & φίλοι σου όλοι. Κοινωνούν μαζί σου το ΙΧΩΡ & μετέχουν στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Σκάλισε την στάχτη..... κάποια σπίθα θα ανάψει & πάλι την φωτιά. Μαρέσει που είσαι η δασκάλα μας. Χαίρομαι που εσύ είσαι το ΑΛΛΟ ΕΓΩ της φίλης μας. Κάποτε ρώτησαν τον ΘΑΛΗ τι είναι το ευκολότερο πράγμα & εκείνος απάντησε, "να συμβουλεύσεις τον άλλον". Οταν τον ρώτησαν πιό είναι το δυσκολώτερο πράγμα, εκείνος απάντησε, "να συμβουλεύσεις τον άλλον". Είσαι πολύ ευαίσθητος άνθρωπος & χαίρομαι που σε διάβασα. Είσαι από τους ανθρώπους που δεν μπορείς να σταματήσεις να σκορπάς χαρά & γνώσεις. Συνέχισε. Βάλε τις νέες συντεταγμένες τσι καρδιάς μας. Ο πολικός αστέρας ας είναι ο οδηγός μας. Η ΑΜΑΖΟΝΑ μας άδραξε το τόξο της έτοιμη να εξαπολύσει τα βέλη της. Εφτιαξα μια βάρκα σε σχήμα καρδιάς & άρχισα την περιπλάνησή μου. Αμα έρθεις Ελλάδα.... θα κατέβουμε όλη παρέα στην Χώρα να ακούσουμε αρέκιες. Ο αδερφός μου ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ αρχίζει να ατσαλώνεται. Εσύ ΜΑΡΕΛΝΤ.....φτιάξε ένα σπίτι με στέγη σε σχήμα ουρανού για να μας αγκαλιάσεις όλους. Σε αγαπάμε αν δεν το κατάλαβες. Πες το τραγούδι η χαρά ασ είναι το σύνθημα & ο καυμός το παρασύνθημα. Μην τρομάζεις από την αγάπη. Εξήγησέ μου με την θεωρία του εγκεφάλου, πως γίνεται να ταιριάζουν δύο άνθρωποι χωρίς να έχουν συναντηθεί, να σκέπτονται ο ένας τον άλλον από μίλλια μακρυά & να επικοινωνούν στο ίδιο μήκος κύματος ? Θέμα τηλεπάθειας? Η μήπως σε ισχύει η βαρυτική θεωρία των δυνάμεων ΓΙΟΥΚΑΒΑ σε πείσμα της θεωρίας του Νεύτωνα, όπου η έλξη δύο σωμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογη της απόστασης που τα χωρίζει? Ξέρεις που απαυθύνεται εεεεε? Είσαι αξιολάτρευτη. Τυχεροί αυτοί που είναι γύρω σου, αλλά & εμείς που σε αγαπάμε.!!!! Την παράδεισο την αφήνουμε για άλλους. Σου στέλνω αλμυρά φιλιά του Ιονίου σου στην παγωμένη χώρα που ζεις.

mareld είπε...

Σαμιωτάκι μου γλυκό!

"Hφιλοσοφία μελετούσε πάντοτε το νου. Ο Πλάτωνας, με τη θεωρία των ιδεών, με αυτό το ζήτημα ασχολήθηκε, όπως και ο Aριστοτέλης, όταν προσπαθούσε να εξηγήσει το πώς γνωρίζουμε τα πράγματα.

H φιλοσοφία όμως δεν μελέτησε ποτέ τον εγκέφαλο. Kαι αυτό για ένα πολύ απλό λόγο. Για πολύ καιρό πίστευαν πράγματι ότι η σκέψη κατοικούσε στο συκώτι, στην καρδιά ή σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος.

H πρώτη αναπαράσταση περιοχών του εγκεφάλου έγινε το 16ο αιώνα ή ακόμη πιο αργά, ας πούμε στη θετικιστική ή στην προ-θετικιστική εποχή, όταν ο φρενολόγος Φραντς Γιόζεφ Γκαλ μελετούσε τους όγκους του εγκεφάλου και ο Xέγκελ ερεθιζόταν με αυτό το είδος μελετών".

Να μου είσαι καλά!
Γλυκά φιλάκια!

mareld είπε...

Καλώς τον Τασούλη μας!

Εσείς ψυχή μου, δεν έχετε ανάγκη να κοιτάξετε προς το Βορά!

Το πως νιώθω και γιατί είναι δύσκολο να το μεταφέρω εδώ..απλά θα σου πω μόνο λίγα λόγια από μια "στιγμή" της ζωής μου.
Ήμουν 14χρόνων.
Ζούσα σε άθλιες συνθήκες.
Ήταν μια νύχτα του Φλεβάρη.
Έξω είχε θύελλα.
Ονειρεύτηκα ένα αρχαϊκό όνειρο=αργότερα τα διάβασα στο Γιούγκ=.
Ξύπνησα και άνοιξα τη χούφτα μου.
Ήρθε ένα φως και τη φώτισε.
Μέσα στη χούφτα μου καθόταν ένα μικροσκοπικό κοριτσάκι ντυμένο στα λευκά.
Είπα ανεξάρτητα από που έρχεσαι, ανεξάρτητα από την εμφάνισή σου,
ανεξάρτητα από τις συνθήκες που ζεις,
να αγαπάς τους ανθρώπους και να τους δίνεις αυτά που εσένα δεν σου έδωσαν..
έτσι περπάτησα με φοβερή γενναιοδωρία χωρίς ποτέ να περιμένω τίποτα,
γιατί ποτέ όταν έπρεπε δεν πήρα..και αργότερα μου ήταν μέχρι αδιάφορο..
Δεν σημαίνει ότι δεν ερωτεύτηκα μέχρι θανάτου..αλλά δεν διεκδικούσα ατομικά τίποτα.
Θα έπρεπε ο άλλος να καταλάβει..όμως όποιος δεν ζητήσει δεν παίρνει.. χαρίζω αλλά δεν ζητάω..


Θέλω να σου δείξω όλες τι κάμαρες την άσπρη,
την τριανταφυλλιά, τη φιστικιά, τη μαύρη
και τα παλιά ντουλάπια και τα μπαούλα
και τα μικρά συρτάρια και τα υπόγεια
με τ' άδεια κιούπια και με τα σπασμένα
έπιπλα να σου ανοίξω όλες τις πόρτες
και τα παράθυρα να σου φανερώσω
απ΄ όλες τις μεριές τ' αστέρια να σου πω
για τον ίσκιο που μεγαλώνει στον τοίχο
όταν ανάβει η λάμπα για τα δυο κουρασμένα
τρίγωνα που γράφει το φως του φεγγίτη
στο κεφαλόσκαλο σαν δυο λυγισμένους
αγκώνες που ακουμπάνε στα γόνατα
της λύπης να σου πω για το μικρό
χαμόγελο που κρύβεται σ' ένα ποτήρι νερό
για το μεγάλο πόνο που κρύβεται
κάτω απ' το χαμόγελο και για το χνούδι
του καρπού που βασανίζει τα δάχτυλα
της αγάπης να σου δείξω πόσο μικρός είμαι
πόσο μεγάλος είμαι για να μη μένει κάτι δικό μου
που να μην είναι και δικό σου για να σμίξουμε
πέρα απ' τα χωριστά μας σώματα.
Γιάννης Ρίτσος

Πολλά φιλάκια!

mareld είπε...

Γλυκέ μας Τασούλη!

Εάν δεν είχαμε την ίδια γλώσσα, τις ίδιες γιορτές,εάν δεν είχαμε νιώσει τόσους σεισμούς..δεν θα καταλαβαινόμαστε..

Μου μιλάς για όλα αυτά τα τόσο δικά μου...
αλλά εδώ νιώθω φυλακισμένη..

Ευτυχώς δεν παραδίνομαι!

Είμαι μεσα στο φως που προχωρεί
Tα μάτια μου είναι πλημμυρισμένα από πόθους
Ειν' ωραίος ο κόσμος
Ειν' ωραίος ο κόσμος

Τα μάτια μου δεν κουράζονται να βλέπουνε τα δέντρα
Τα δεντρα τα τόσο γεμάτα από ελπίδα
Τα δέντρα τα τόσο πράσινα

Ενα μονοπατι ηλιόλουστο τραβάει μέσα απ' τις μουριές
Eίμαι στο παράθυρο του νοσοκομείου
Δε νιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών
Κάπου πρέπει ν' ανθίζουν τα γαρούφαλλα
Δε νιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών

Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος
Το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι.
Ναζίμ Χικμέτ

Είσαι απέραντα τρυφερός άνθρωπος!
Χαρούμενος να περπατάς!
Με συγκινείς βαθειά!
Φιλάκια!

epikouros είπε...

ΙΘΑΚΟΣ: Καλημέρα γλυκειά μου Μαρελντ. Χαίρομαι που σε γνώρισα. Σε φχαριστώ για αυτό που κάνεις για μας. Πάντα κοιτούσα τον Βορά. Πάντα ο Πολικός αστέρας ήταν το σημάδι μου στον ουρανό. Ομως για Πυξίδα μου έχω την καρδιά μου. Βρήκα κάποια που κοιταζόμαστε στα μάτια & στην ψυχή. Εχει κι αυτή στραμμένα τα μάτια της στον Βορά. Είναι πολύ σημαντική για μένα. Διαμάντια δύσκολα & σπάνια βρίσκεις. Ετυχε ναχω τα μάτια μου ανοικτά & όταν το είδα στον δρόμο μου το μάζεψα στην χούφτα μου. Του λειαίνω απαλά απαλά τις ακμές του για να βγάλει περισσότερο φως. Ηδη η απόχρωση του μπλε των ματιών της αναβλύζει από μέσα του. Δεν βλέπεις πως αστράφτει? Νιώσε την.. πετάει. Είναι χαρούμενη.
Μπορεί να ψάχνει κάποιος μια ζωή & να μην βρει ούτε ένα πετράδι. Είναι όμορφο να δίνεις όπως λες. ΔΕΝ φταις εσύ αν κάποιος δεν σου έδωσε. Δεν φταις εσύ αν κάποιοι κρίνονται λίγοι. Εκείνοι σε έχασαν. Το πικρό παράπονο όμως μένει. Είμαι ένα μικρό αμόνι. Πάνω μου έχω δεχτεί πολλές σφυριές. Εμαθα να μην πονάω. Αντέχω. Κοιτάζω μπροστά. Μπορώ κ σκέφτομαι. Δίνω αυτά που θέλει το καλό μου & αυτά που το κάνουν ευτυχισμένο χωρίς να μου τα ζητήσει. Το ίδιο κάνει κι αυτό για μένα. Αναπνέουμε στους ίδιους ρυθμούς. Ταύτιση τι λένε θαρρώ.... Είναι όμορφα, όσο κιαν κρατήσει το όνειρό μας.... Σήμερα φυσάει λυσσασμένα ο άνεμος. Εγώ στέκομαι κόντρα του & τον γελάω. Φιλιά τζατζαμίνι μου....μπουγαρίνι μου. Το φασκόμηλο άρχισε να μυρίζει

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου,
Αχ, αυτός ο Ναζίμ Χικμέτ!

Εκεί που νομίζω ότι είναι η ψυχή σου, εκεί μπαίνει και σε καλύπτει.
Εκεί που προσπαθώ να σε βάλω σε σειρά (λέξεις, προτάσεις, μνήμες, αίσθημα),
εκεί παρουσιάζεται ο Ρίτσος στις ωραιότερες συναισθηματικές εκφράσεις του και με σπρώχνει πάλι σ' αυτό το ανηφόρι που στέκεσαι στη κορφή και μου λες:
-Μην αγωνιάς, εδώ είμαι, μα δεν μπορώ να σου δώσω όλη τη ψυχή μου... βρίσκεται σε πολλές ηλιαχτίδες, όπως στα στάχυα, δεν μπορώ να τις μαζέψω σε δεμάτι, να τις έχεις... Μπορεί και να λυπηθείς κάπου και δεν το θέλω...
άσε ν' ανθίζουν τα κομμάτια μου λίγο εδώ, λίγο εκεί, αν με θέλεις θα με βρεις... Είμαι εδώ για να δίνω, κι ότι προσφέρω είναι πολύτιμο...επί πλέον, δεν θέλω να είναι υστέρημα από τα κλαδιά μου, εκείνα προέχουν, εκείνα κρατούν την ανθοφορία μου μαζί με τη ψυχή μου... εσείς, είστε ηλιαχτίδες που μ' επισκέπτεστε μ' αγάπη... άνεμος αριτίδωτος που μ' ακουμπάει τα φιλιά σας...
πεταλούδες της ψυχής... που δεν επιθυμώ να πλησιάσουν το μέγα σκότος μήπως σαστίσουν κι ακολουθήσουν άλλο διάδρομο...
Μένω εκεί όπου το βόρειο σέλας δεν έχει σταθερή λάμψη, αλλάζει, αναδημιουργήται από την ίδια του την αδυναμία να φαίνεται δυνατό, σταθερό, εξαίσιο...
και γίνεται, διότι αυτό διαπιστώνεται από τα κύματα που μ' ακολουθούν, τις ανάσες που εσείς στέλνεται...
αν ανοίξω όλες τις πόρτες και τα παράθυρα, θα ορμήσουν οι σκιες και θα τρομάξουν εκείνοι που δεν είναι μεμυημένοι στο καλοσώρισμα της υπομονής...

κι εγώ,
που επέστρεψα απ' ένα θαυμάσιο γιορτάσι (88 χρόνια ο σύλλογος των Αθηναίων στην Ν.Υ.!)
και που με το ταίρι μου αλώνισα όλες τις νότες στη λαμπερή πίστα, κουρασμένη από ευχαρίστηση και τη δικαιωματική -επί τέλους αλλαγή-
ήρθα να σου πω μια τρυφερή καλημέρα...
Δεν ξέρω, μα νόμισα ότι με περίμενες να σιγο-τραγουδήσουμε αγαπημένα τραγούδια...
Εύχομαι να μη σε κούρασα.
Βλέπεις τί ώρα είναι,
μα η σκέψη δεν μετράει το χρόνο.
Εύχομαι να είσαι καλά. Είναι πολλοί εκείνοι που σε χρειάζονται.
Κι εγώ μαζί τους.
Καλό Σαββατοκύριακο, καλή μου.
Υιώτα,
(απο μια δεκεμβριανή σε κρύο Ν.Υ.)

Νηφάλια Μέθη είπε...

mareld μου

απιθανη δουλεια..!

ποσα πραγματα αγνωστα τελικα...

να σαι καλα! και καλο ξημερωμα
να χουμε!

mareld είπε...

Τζιβαέρια μου!

Θα καταλάβατε ότι τώρα βρίσκομαι στη ροή της ροής!!!

Το 2003 τα «Αρχεία της Νευρολογίας» δημοσίευσαν μιαν εκπληκτική κλινική μελέτη.
Ενας μεσήλικος από τη Βιρτζίνια με άμεμπτο ως τότε παρελθόν άρχισε να συλλέγει πορνογραφικό υλικό
και να παρενοχλεί σεξουαλικά την οκτάχρονη θετή κόρη του. Η σεξουαλική του συμπεριφορά γινόταν όλο και περισσότερο ψυχαναγκαστική.
Τελικά, αφού παραπονέθηκε επανειλημμένως για πονοκεφάλους και ιλίγγους, του έγινε εγκεφαλική τομογραφία.
Αυτή έδειξε στη μετωπιαία περιοχή του εγκεφάλου έναν μεγάλο αλλά καλοήθη όγκο, ο οποίος εισχωρούσε στο διάφραγμα
και στον υποθάλαμο - περιοχές που είναι γνωστό ότι ρυθμίζουν τη σεξουαλική συμπεριφορά.
Μετά την αφαίρεση του όγκου η σεξουαλική συμπεριφορά του επανήλθε στο φυσιολογικό.
Μερικούς μήνες μετά, η σεξουαλική του προσήλωση στα μικρά κορίτσια επανεμφανίστηκε και μια νέα τομογραφία
αποκάλυψε ότι τμήματα του ιστού που είχαν ξεφύγει από το χειρουργικό νυστέρι είχαν αναπτυχθεί σε έναν ευμεγέθη όγκο.
Μια νέα χειρουργική επέμβαση επανέφερε το συμπεριφορικό του προφίλ στο «φυσιολογικό».

Η περίπτωση που προαναφέραμε συγκεκριμενοποιεί το ζήτημα της ελεύθερης βούλησης.
Είχε αυτός ο άνδρας ελεύθερη βούληση; Ηταν υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του; Μπορεί ένας όγκος να ιδιοποιηθεί την ελεύθερη βούληση κάποιου;

Με τον όγκο είχε ισχυρές αλλά ατυπικές επιθυμίες: δεν ήταν ο εαυτός του
. Παρ' όλα αυτά η υπόθεση μας θυμίζει ότι οι περισσότεροι ενήλικοι έχουν επίσης ισχυρές, αλλά τυπικές, σεξουαλικές επιθυμίες
- επιθυμίες οι οποίες είναι μερικές φορές πιο ισχυρές από την ανάγκη για φαγητό ή τον φόβο του πόνου.
Οι σεξουαλικές αυτές επιθυμίες ρυθμίζονται από ορμόνες οι οποίες ενεργούν σε νευρώνες στο διάφραγμα
και στις συνδεδεμένες περιοχές του εγκεφάλου. Σε τι διαφέρουν λοιπόν οι φυσιολογικοί άνθρωποι από τον άνδρα της Βιρτζίνια όσον αφορά την ελεύθερη βούληση;
Θα τα μάθουμε σε επόμενες αναρτήσεις..

Γλυκά φιλιά
από το κάτασπρο παγωμένο μου δάσος!

Αστοριανή είπε...

Ευρηματική και ανανεωμένη, παρ΄όλη τη λευκή σκληράδα που σε περιβάλλει...
Έτσι σε χαίρομαι,
Μαρέλντ μου...
Να λιώνεις τους πάγους και ν' ανασαίνεις αγάπη, από μένα κι απ' όλους μας...
Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, η με τον άνδρα του κειμένου...
Χρειάζεται νομική άποψη, εγώ, τουλάχιστον, το παιδί σκέπτομαι!

Σε φιλώ, για τώρα,
(αφού θα επανέλθουμε στο θέμα).
Υιώτα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Mια υπέροχη Μελέτη-Παιχνίδι-Μαγεία, για τον Μέγα Έρωτα,
μέσα από την εικαστική Τέχνη, την τέχνη του Λόγου, την Επιστήμη, τη Μουσική.
Μareld είσαι καταπληκτική. Έπλεξες το υλικό σου θαυμάσια...