Animated Graphics, Animated Gif,  Animated Gifs,  Animated Flowers, Color Splash, Flowers, Keefers Pictures, Images and Photos
Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ό,τι βλέπω, ό,τι ακούω, ό,τι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως, είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ό,τι αντέχει στο χρόνο - γιατί τότε θα’χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες και οι ουρανοξύστες - αλλά ό,τι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα.Λιλή Ζωγράφου

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

" Έρως ανίκατε μάχαν"
















Σε όλα τα τζιβαέρια μου!

Για τους αρχαίους Έλληνες, ο Έρως ήταν ο θεός που ευθυνόταν για τον πόθο, την αγάπη και τη σεξουαλική δραστηριότητα, ενώ λατρευόταν και ως θεός της γονιμότητας. Μάλιστα, συχνά τον αναφέρουν ως «ελευθέριο», όπως και το Διόνυσο.

Υποστάσεις του Έρωτα Στην αρχαιοελληνική μυθολογία υπάρχουν δύο βασικές υποστάσεις του Έρωτα: η παλιότερη θεότητα είναι αυτή που ενσαρκώνει όχι μόνο τη δύναμη της ερωτικής αγάπης αλλά και τη δημιουργική δύναμη της αεικίνητης φύσης, αποτελούσε το πρωτότοκο Φως που ευθύνεται για την ύπαρξη και την τάξη όλων των πραγμάτων στον Σύμπαν.

Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, αυτή η μορφή του Έρωτα γεννήθηκε πριν από τους θεούς του Ολύμπου, όταν το Χάος γέννησε τη Γαία και τον Τάρταρο. Σύμφωνα με τους Όρνιθες του Αριστοφάνη, «άνθισε» από ένα αυγό, καρπό της ένωσης της Νύχτας και του Σκότους.

Στα Ελευσίνια Μυστήρια, ο Έρωτας λατρευόταν ως Πρωτόγονος, αυτός δηλαδή που γεννήθηκε πρώτος.

Από την άλλη πλευρά, αργότερα στα χρόνια της αρχαιότητας, ο Έρωτας προέκυψε ως γιος της Αφροδίτης (με πατέρα είτε τον Άρη, είτε τον Ήφαιστο).

Σύμφωνα με άλλες πηγές, γεννήθηκε μαζί με την Αφροδίτη, ενώ άλλοι τον θεωρούν γιο της Ίριδας και του Ζέφυρου.

Αυτή η μορφή του Έρωτα ανήκε στη συνοδεία της Αφροδίτης, δάμαζε την πρωταρχική δύναμη της αγάπης και την κατεύθυνε κατά τη θέλησή του προς τους θνητούς, ένας ρόλος που αρμόζει στον καρπό της ένωσης της «Αγάπης» (Αφροδίτη) είτε με τον «Πόλεμο» (Άρης) είτε με τη «Φωτιά» (Ήφαιστος).

Υπάρχουν μύθοι που τον θέλουν πανέμορφο στην όψη, αλλά και συχνή πηγή μπελάδων για τους θεούς και τους θνητούς. Άλλοι μύθοι παρουσιάζουν έναν Έρωτα με γνώση της τεράστιας δύναμής του, να αρνείται τις παρακλήσεις της μητέρας του και άλλων θεών να επέμβει στις ζωές των θνητών.

Ο έρωτας ανήκει σε εκείνους που δέχονται να φτάσουν στα άκρα για χάρη του.
Τομ Ρόμπινς.





Η χημεία του έρωτα


Αν ρωτούσαμε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ανθρώπων «ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο σεξουαλικό όργανο του σώματός μας;», θα παίρναμε ασφαλώς τις πιο διαφορετικές απαντήσεις, ανάλογα με τα γούστα και το φύλο αυτού που απαντά. Εχει, μάλιστα, διαπιστωθεί στατιστικά ότι το ενδιαφέρον των γυναικών επικεντρώνεται αρχικά στο πρόσωπο και κατόπιν στο σώμα, χωρίς βέβαια να παραλείψουν την περιοχή τού ανδρικού καβάλου. Αντίθετα, οι περισσότεροι άνδρες εξερευνούν και επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στο στήθος, στις γάμπες και στα οπίσθια (επίμαχο σημείο, στο οποίο επικεντρώνεται το ενδιαφέρον τόσο των «φανατικών» αρσενικών όσο και των γκέι).

Το βέβαιο πάντως είναι πως κανείς, άνδρας ή γυναίκα, δεν θα σκεφτόταν να απαντήσει ότι το πιο σεξουαλικό όργανο του σώματός μας βρίσκεται κρυμμένο μέσα στο κεφάλι μας: είναι δηλαδή ο εγκέφαλός μας! Μολονότι δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι αυτά τα άκρως «ερεθιστικά» μέρη του ανθρώπινου σώματος έχουν εξελιχθεί ακριβώς για να προσελκύουν και να ξυπνούν το σεξουαλικό μας ενδιαφέρον, ο τελικός στόχος και αποδέκτης όλων αυτών των διεγερτικών σημάτων είναι πάντα ο εγκέφαλος: η πραγματική μηχανή του σεξ και των ερωτικών μας συναισθημάτων.





Manolis Mitsias - Ah, erota



Γύρω από τα σεξουαλικά και ερωτικά μας «πάθη» έχει γραφτεί κατά το παρελθόν, και ασφαλώς θα συνεχίσει να γράφεται και στο μέλλον, πλήθος επιστημονικών και φιλοσοφικών μελετών, λογοτεχνικών ή ποιητικών βιβλίων, ενώ οι καλλιτέχνες επιχειρούν να τα εκφράσουν και να τα «μετουσιώσουν» μέσα από τα έργα τους.

Ακόμα κι όταν δεν το συνειδητοποιούμε -ή μάλλον εξαιτίας αυτής ακριβώς της ελλιπούς συνείδησης- τα αρχέγονα και ακαταμάχητα ερωτικά μας πάθη επηρεάζουν σημαντικά τις βασικές «επιλογές» της ζωής μας, καθορίζοντας υποχθόνια τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά μας. Επομένως, και παρά το μάταιο κάθε ανάλογου εγχειρήματος, θα άξιζε ίσως να παρουσιάσουμε κάποιες πρόσφατες ανακαλύψεις που πραγματοποίησε η σύγχρονη επιστήμη, στην προσπάθειά της να κατανοήσει, και ενδεχομένως να χειραγωγήσει, αυτή τη θεμελιώδη βιολογική λειτουργία.


Μιχάλης Χατζηγιάννης Αυτά που θα 'λεγα σε σένα


Κεραυνοβολημένοι από έρωτα

Οπως συμβαίνει με όλα τα θηλαστικά, οι άνθρωποι αφιερώνουν πολύ χρόνο για την προετοιμασία και την ικανοποίηση των ερωτικών τους αναγκών, αφού αυτό αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχή αναπαραγωγή τους. Γεγονός που, από μόνο του, αποκαλύπτει τη μεγάλη σπουδαιότητα που έχει το σεξ στη ζωή μας.

Δεν πρέπει, συνεπώς, καθόλου να μας εκπλήσσει το ότι οι περίπλοκες και χρονοβόρες ερωτοτροπίες και η επίτευξη της πολυπόθητης ερωτικής συνεύρεσης μεταξύ των ανθρώπων ρυθμίζονται και εξαρτώνται κυρίως από περίπλοκους βιολογικούς και, ώς έναν βαθμό, από πολιτισμικούς παράγοντες. Εκπληξη, αντίθετα, προκαλεί το τεράστιο χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε μέχρι να αναγνωρίσουμε και τελικά να αποδεχτούμε, παρά τις ιδεοληψίες του παρελθόντος, την «πραγματική» φύση των παραγόντων, οι οποίοι, σε τελευταία ανάλυση, ρυθμίζουν τα ερωτικά μας ήθη.

Κατά το παρελθόν, οι περισσότεροι ψυχίατροι θεωρούσαν τα πάθη του έρωτα στις πιο ακραίες εκδηλώσεις τους, όπως η έντονη κατάθλιψη και η μελαγχολία, ενδείξεις μιας προϋπάρχουσας νοητικής δυσλειτουργίας, μιας απροσδιόριστης «ερωτικής ασθένειας» που υποτίθεται ότι μας αποκάλυπτε βαθύτερες «ψυχικές διαταραχές». Ευτυχώς σήμερα τέτοιες απόψεις έχουν εγκαταλειφθεί οριστικά από την ψυχιατρική.





Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ (Γιώτα Νέγκα)


Δυστυχώς, όμως, μια πιο «ανώδυνη» εκδοχή τους έχει καταφέρει να επιβιώσει στη θεωρία και την πρακτική της κλινικής ψυχολογίας και της ψυχοθεραπευτικής. Οι σύγχρονοι ψυχοθεραπευτές, αντί να δοκιμάσουν να κατανοήσουν τους πραγματικούς εγκεφαλικούς μηχανισμούς που γεννούν τα ερωτικά πάθη, περιορίζονται στο να παρατηρούν και να ταξινομούν τα εξωτερικά τους γνωρίσματα. Επιμένουν μάλιστα να θεωρούν τα «έντονα» ερωτικά συναισθήματα και τις «παράφορες» ερωτικές σχέσεις ως μια δυνητική απειλή, από την οποία ενδεχομένως προκύπτουν λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά ψυχικά προβλήματα.





Θέλω κοντά σου να μείνω Ελευθερία Αρβανιτάκη


Οπως ασφαλώς γνωρίζουν οι περισσότεροι αναγνώστες, ο έρωτας δεν είναι ποτέ ένα ανώδυνο παιχνίδι. Οταν μάλιστα από μια σχέση απουσιάζουν τα γνώριμα πάθη και οι ωδίνες του έρωτα, μπορούμε να είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι, στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται για έρωτα. Σε κάθε περίπτωση, όποιος έχει νιώσει έστω και μία φορά «τρελά ερωτευμένος», θα πρέπει να γνωρίζει ότι μια σειρά από έρευνες έχει εντοπίσει, ακόμη και σε μοριακό επίπεδο, τους παράγοντες που τροποποιούν σε τέτοιον βαθμό τη λειτουργία του εγκεφάλου μας όταν είμαστε ερωτευμένοι, ώστε η «παράλογη» ερωτική συμπεριφορά μας να θυμίζει πράγματι αυτήν ενός τρελού!


Vicky Mosholiou Pera apo ti thalassa (1966)


Τα «ερωτικά» μόρια

Οποιος έχει πληγεί από τα βέλη του έρωτα, όποιος έχει υποφέρει από τη συνήθη ακολουθία των ερωτικών παθών -την παράλογη ζήλια διαδέχεται η αδικαιολόγητη ευφορία, τη βαθιά μελαγχολία η απερίγραπτη ευτυχία- θα θέλει ασφαλώς να μάθει τι ακριβώς πυροδότησε μέσα του όλα αυτά τα σχεδόν αβάσταχτα συναισθήματα. Ο ίδιος ο ερωτευμένος πιστεύει ότι τα πάντα εξαρτώνται από τον άλλον, από το αντικείμενο του ερωτικού του πόθου. Είναι όμως έτσι; Και αν ναι, πώς ακριβώς συμβαίνει;



ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΕΔΩ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ



Στην έρευνα των βιοχημικών και νευρολογικών προϋποθέσεων της ερωτικής μας συμπεριφοράς, έχει συντελεστεί μια μικρή επανάσταση τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Αν και έχει γίνει της μόδας στην επιστήμη και στην τεχνολογία να βλέπουμε παντού «επαναστάσεις», όταν στην πραγματικότητα έχει συντελεστεί απλώς κάποια απρόσμενη πρόοδος, στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται όντως για μια ριζική αλλαγή της οπτικής μας γωνίας, γεγονός που οδηγεί σε αναθεωρήσεις των προγενέστερων απόψεών μας.

Θεωρείται πλέον αναμφισβήτητο ότι τόσο η ένταση της σεξουαλικής ηδονής όσο και η σφοδρότητα των ερωτικών μας συναισθημάτων, ακόμα και η αγάπη και φροντίδα της μητέρας για το νεογέννητο βρέφος, είναι συμπεριφορές που ρυθμίζονται αυστηρά από χημικούς παράγοντες οι οποίοι δρουν στο εσωτερικό του εγκεφάλου μας. Επιπλέον, είναι γενικά αποδεκτό ότι τα ρυθμιστικά αυτά μόρια επιδρούν εντελώς διαφορετικά στους άνδρες και στις γυναίκες!



Na me prosexeis Savopoulos


Για παράδειγμα, πριν από λίγα χρόνια, οι έρευνες της βιοανθρωπολόγου Ελεν Φίσερ (Helen Fisher) έδειξαν σαφώς ότι ο εγκέφαλος των ερωτευμένων γυναικών συμπεριφέρεται διαφορετικά σε σχέση με τον εγκέφαλο των ερωτευμένων ανδρών. Στους άνδρες, η σκέψη της γυναίκας που αγαπούν κινητοποιεί περιοχές του εγκεφάλου τους που σχετίζονται με την όραση και τη στύση, ενώ στις γυναίκες κυρίως τις εγκεφαλικές περιοχές που σχετίζονται με τις αναμνήσεις: οι άνδρες προτιμούν να βλέπουν το αντικείμενο του ερωτικού τους πόθου και οι γυναίκες να το φαντασιώνονται. Επίσης, η έρευνα έδειξε ότι οι άνδρες ερωτεύονται πιο εύκολα και πιο γρήγορα από τις γυναίκες.



Pavlos Sidiropoulos Na m'agapas


Στο σημείο αυτό, κάποιοι αναγνώστες ίσως διαμαρτυρηθούν: «Μα αυτά τα γνωρίζαμε ήδη, και μάλιστα από καιρό». Ομως, οι έρευνες της Φίσερ αποκάλυψαν πειραματικά ό,τι μέχρι τότε ήταν ίσως απλώς κάποιες εμπειρικές εικασίες μας. Μόνο χάρη στη χρήση της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας έγιναν ορατές και εντοπίστηκαν επακριβώς αυτές οι φυλετικές διαφορές.

Πράγματι, από αυτές και από άλλες μετέπειτα έρευνες, προκύπτει ότι στη μακρά εξελικτική ιστορία του είδους μας ο εγκέφαλός μας ανέπτυξε τρία διαφορετικά (λειτουργικά και ανατομικά) συστήματα που εξασφαλίζουν την επιτυχή αναπαραγωγή μας. Το πρώτο εγκεφαλικό σύστημα σχετίζεται με τη σεξουαλική έλξη και επιθυμία που μας ωθεί να ζευγαρώνουμε. Το δεύτερο επιτρέπει την ανάδυση του «ρομαντικού έρωτα» και χρησιμεύει ως κίνητρο για να αφιερώνουμε πολύ χρόνο και ενέργεια στον ερωτικό μας σύντροφο. Το τρίτο εγκεφαλικό σύστημα διασφαλίζει τη μακροχρόνια σχέση με τον σύντροφό μας.





Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ιδιαίτερη λειτουργία αυτών των διαφορετικών εγκεφαλικών κυκλωμάτων βασίζεται σε διαφορετικά εγκεφαλικά μόρια, κυρίως ορμόνες. Ετσι, για παράδειγμα, η έντονη σεξουαλική έλξη που νιώθουμε για κάποιον ή κάποια εξαρτάται άμεσα από την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων «τεστοστερόνης», ενώ η ερωτική έκταση καθορίζεται κυρίως από την ποσότητα ντοπαμίνης που παράγεται στον εγκέφαλο, σε συνδυασμό με τα χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης. Η διατήρηση της ερωτικής σχέσης στον χρόνο επιβάλλει πάντα την αυξημένη παραγωγή μιας άλλης ορμόνης, της ωκυτοκίνης, στις γυναίκες και της βασοπρεσίνης στους άνδρες.



Μήπως, τελικά, εμείς οι άνθρωποι δεν είμαστε τίποτε άλλο από πολύπλοκες «βιοχημικές μηχανές», οι οποίες, λόγω της αφύσικης ανάπτυξης του εγκεφάλου μας, αποκτήσαμε σταδιακά την ανάγκη να «εξιδανικεύουμε» και να «μυθοποιούμε» σε κάποιες -υποτίθεται ανώτερες- πνευματικές και κοινωνικές διεργασίες τις θεμελιώδεις ζωικές λειτουργίες μας;






Τα σκοτεινά ερωτικά μας πάθη και η χαλιναγώγηση των σεξουαλικών μας ορμών ήταν ανέκαθεν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των κοινωνικών θεσμών (οικογένεια, θρησκεία, εκπαίδευση), αλλά και των «ειδημόνων» (παπάδων, φιλοσόφων, επιστημόνων). Στις μέρες μας, πάντως, αποτελούν πλέον νόμιμο και προνομιακό πεδίο άσκησης των νευροφυσιολογικών και βιοχημικών ερευνών.






Αυτή η νέα προσέγγιση των νευροεπιστημών, όπως είδαμε, έρχεται να καλύψει τα ενοχλητικά κενά και τις παρανοήσεις που είχαν δημιουργήσει οι προγενέστερες «επιφανειακές» ψυχιατρικές και ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, ενώ γεννά και πρωτόγνωρες φαρμακευτικές προσδοκίες για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ερωτικών μας παθών.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΜΑΝΟΥΣΕΛΗ
http://www.enet.gr
21/06/2008





Na Eisai Ekei!



Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα

Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μές στ’άπατα μιάν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ

Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον παράδεισο…
Ελύτης





An thimitheis t' oneiro mou


14 σχόλια:

mareld είπε...

Τζιβαέρια μου!

Συνεχίζουμε το ταξίδι του νου
και της καρδιάς!


Εβγάτε αγόρια στο χορό, κοράσια στα τραγούδια
Πέστε και τραγουδήσετε πώς πιάνεται η αγάπη
-Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλια κατεβαίνει
Κι από τα χείλια στην καρδιά ριζώνει και δε βγαίνει

Δεν ειν’ ο έρωτας ανθός, μαζί του για να παίξεις
Μον’ είναι βάτος μ’ αγκαθιές κι αλίμονό σου αν μπλέξεις

Η αγάπη θέλει φρόνηση, θέλει ταπεινοσύνη
Θέλει λαγού περπατησιά, αϊτού γληγοροσύνη


Και ο έρωτας το τραγούδι του..


Γλυκά φιλιά από το παγωμένο
βορά!


Αν μ’ αγαπάς κι ειν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
Γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω..

Unknown είπε...

Καλησπέρα στον παγωμένο Βορά. Nai το ταξείδι της καρδιάς & του νου συνεχίζεται. Σε ευχαριστώ γλυκειά ΜΑΡΕΛΝΤ. Εχεις δίκιο όπως λέει & το τραγούδι...μέτρο ΔΕΝ έχει η αγάπη....Είναι απ' τον ήλιο πιό ψηλά....να μην την πιάνει μάτι.... Ειδικά το κακό μάτι να σε φυλάει. Την αγάπη την προστατεύει το φως. Να είσαι πάντα καλά γλυκειά μου με αυτά που μας δίνεις. Η αξέχαστη Μελίνα τραγουδούσε & έλεγε όμως...... Αγάπη πούγινες δίκοπο μαχαίρι, κάποτε μούδινες μόνο την χαρά....!! Ομως δυστυχώς αλήθεια, η αγάπη πάντα μας πονά. Είπα στην μικράν, να στρώσει της αγάπης τα χαλιά & με δυό φιλιά στην σιγαλιά, όλο φλόγα πάθος & ορμή, να μου δώσει το καυτό της το φιλί....
Μαρινέττα δυστυχώς συμβαίνει πάντα, ότι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, οι πληγωμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο....
Αλλά, χωρίς αγάπη, πως μπορούμε να ζήσουμε ?? Οταν αγαπάς όλος ο κόσμος γύρω σου είναι δικός σου. Νομίζεις ότι όλα γύρω σου γελάνε & σου τραγουδούν. Η αγάπη όμως, γυρνά σαν την σφαίρα & αλοίμονο σε αυτόν που θα βρεθεί στο διάβα της & θα λαβωθεί απ'αυτήν. Η αγάπη πλούτη & χρόνια ΔΕΝ κοιτά. Η αγάπη ΔΕΝ είναι φυλακή αλλά βάλσαμο.
Εύχομαι να την χαρούν όλες & όλοι ακόμα κι αν πληγωθούν. Αξίζει !!!! Τελικά αυτή είναι η Ζωή.!!!! Γευθείτε όλους τους καρπούς του Κήπου έλεγε ο Επίκουρος.

Ενας κεραυνοβολημένος από Ερωτα Υδροχόος.... που ακόμα αντέχει....

Καληνύκτα ΜΑΡΕΛΝΤ....δροσιά από Ιόνιο

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

"Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

Επειδή σ'αγαπώ και στην αγάπη ξέρω να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού,για το μικρό το πόδι σου μέσ'στ'αχανή σεντόνια

Να μαδάω γιασεμιά-κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ'από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας
στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ'έχουν τα κύματα
Πώς χαίδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λες ψιθυριστά το "τι"και το "ε"
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως και η σκιά

Πάντα εσύ τ'αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεγμένο μουράγιο και η λάμψη
επάνω στα κουπιά..."

Ο.ΕΛΥΤΗΣ "ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ"

Αγαπημένη μου κόρη του κρύσταλλου βυθού...

Τινα πεις παραπάνω μετά τον Ελύτη και τον ύμνο του αυτόν στον Έρωτα;
Όλα τ' άλλα έπονται....

Γι'αυτό σιωπώ...

Υπέροχο ταξίδι ομορφιάς στην ψυχή...
στη ζωή...
στον έρωτα τελικά...
η ανάρτησή σου συτή.

Πολλά φιλιά σε όλους σας.

Saime είπε...

«Ποιος έχει λόγο στην αγάπη..??»

http://uk.youtube.com/watch?v=DRQgIri0ilM

Πολλά φιλιά!!
Xxxx

Ερατώ είπε...

Πολύ ωραία ανάρτηση!
Σου χαρίζω αυτό μαζί με μια μεγάλη κ α λ η σ π έ ρ α!

Ο έρωτας
Το αρχιπέλαγος
Κι η πρώρα των αφρών του
Κι οι γλάροι των ονείρων του
Στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης ανεμίζει
Ενα τραγούδι

Ο έρωτας
Το τραγούδι του
Κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του
Κι η ηχώ της νοσταλγίας του
Στον πιο βρεμένο βράχο της
η αρραβωνιαστικιά προσμένει
ένα καράβι

Ο έρωτας
Το καράβι του
Κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του
Κι ο φλόκος της ελπίδας του
Στον πιο ελαφρό κυματισμό του
ένα νησι λικνίζει
Τον ερχομό.

Oδυσσέας Ελύτης

LIA είπε...

Αγαπημένη, mareld,

Ολόκληρη η ανάρτηση σου "γεμάτη" από έρωτα.Μόνο μια καρδιά σαν τη δική σου, θα μπορούσε να πλέξει τόσο μαστορικά τον έρωτα μέ τις εκόνες, τη μουσική, την επιστήμη.Είσαι απίθανη!

Μόνο όποιος έχει ερωτευθεί, όποιος έχει αγαπήσει πολύ, μπορεί να νιώσει τα λόγια από το υπέροχο τραγούδι, που έχει γράψει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, μας το τραγουδά ο Μανόλης Μητσιάς, σε μουσική Γιάννη Σπανού και σου το χαρίζω.


Επειδή σ'αγαπώ
ως και οι πέτρες ανθίζουν στη γλάστρα
επειδή σ' αγαπώ
το φεγγάρι φιλιέται με τ' αστρα
επειδή σ' αγαπώ
σ' αγαπώ γράφω σ' όλους τους στίχους
επειδή σ' αγαπώ
ξαγρυπνώ στης καρδιάς σου τους ήχους

Επειδή σ' αγαπώ
τα φτερά ξαναράβω στους ώμους
επειδή σ' αγαπώ
ξαναβγαίνω με τσέρκι στους δρόμους
και φωνάζω στους δρόμους
σ' αγαπώ

Επειδή σ'αγαπώ
τα λαμπιόνια του ο ήλιος ανάβει
επειδή σ' αγαπώ
το κρεββάτι μας είναι καράβι
επειδή σ' αγαπώ
το ταξίδι αυτό δεν τελειώνει
επειδή σ' αγαπώ
τούτη η λέξη ποτέ δε παλιώνει

Επειδή σ' αγαπώ
τα φτερά ξαναράβω στους ώμους
επειδή σ' αγαπώ
ξαναβγαίνω με τσέρκι στους δρόμους
και φωνάζω στους δρόμους
σ' αγαπώ.

Ο ίδιος μπορεί να καταλάβει τα λόγια και τον πόνο, του Ερωτόκριτου, προς την αγαπημένη του, Αρετούσα.

"Ήκουσες Αρετούσα μου, τα θλιβερά μαντάτα,
που ο Kύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα;

Kαι πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω
και πώς να ζήσω δίχως σου στο χωρισμόν εκείνο;"

Σου αφιερώνω κι εγώ τις παρακάτω μαντινάδες, που έγραψα απόψε, για να σου τις στείλω.


Όταν ο έρωτας, απαλά, μας πιάσει απ’ το χέρι
νους και καρδιά ακολουθούν και, ας κρατά μαχαίρι.

Πως έχεις έρωτα για με, τα μάτια σου το λένε
γιατί τα βλέπω πως πονούν κι όλο για μένα κλαίνε.

Ο έρωτας, άστρο φωτεινό από ψηλά φωτίζει,
σε δυο καρδιές πολλή χαρά και δάκρια χαρίζει.

Αρρώστια είν’ ο έρωτας και καημός μεγάλος
το ξέρει όποιος το ένιωσε, όχι κανένας άλλος.

Στο πέλαγό σου έρωτα, όποιος θα ναυαγήσει,
δεν τονέ νοιάζει στη στεριά, αν δεν ξαναγυρίσει.

Κάθε βραδιά απ’ το Θεό, εγώ ζητάω ένα,
να έχω πάντα στη καρδιά, αχ! έρωτά μου, εσένα.

Όλοι όσοι γνωρίσανε του έρωτα το πάθος,
δε λογαριάζουν τίποτα, ακόμα και το λάθος.

Ο έρωτας έχει δύναμη δυο καρδιές να πλάσει
και θα ναι πάντα δυνατός κι ο κόσμος να χαλάσει.

Έρωτα ήλιε μου δυνατέ, φωτίζεις το σκοτάδι
το φως σου είναι δυνατό, που φτάνει και στο Άδη.


Έχω ένα ήλιο στη ζωή, μα και φεγγάρι ένα
που την καρδιά μου κυβερνά, έρωτά μου, εσένα.

Με πολλή αγάπη, ξεχωριστή μας mareld.

Αστοριανή είπε...

Μαρέλντ μου,
θάθελα να γράψω περισσότερα, πάω για δείπνο στη γιορτή του άνδρα της κόρης μου,=χρόνος μηδέν.
Μα δε γίνεται να μή σου πω την καλησπέρα μου...
Η ανάρτησή σου, θαύμα.
Είναι σαν μια απάντηση και στη δική μου, στης Αστοριανής τα.. . κύματα
Σε φιλώ, και όλους σας,
Υιώτα, Ν.Υ.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Άνοιξα το τζιβαέρι και καρδούλες πλημμύρισαν το δωμάτιο.

Τώρα τις κυνηγάω με κάθε τρόπο, ανοίγω το παράθυρο ν'αεριστεί ο χώρος, να μπορέσω να ησυχάσω από τόσον έρωτα, να βρω τα κλειδιά μου, το ρολόι, το κινητό, να μπορέσω να πάω στη δουλειά αύριο.

Μάταιη προσπάθεια μου φαίνεται.. Σαν τη σκόνη κάθονται παντού, τις διώχνεις και ξανάρχεται, την άλλη μέρα πάλι άνιση μάχη με το ξεσκονόπανο της ρουτίνας να κυνηγώ τις καρδούλες.
Και τέλος δεν έχει αυτή η παρτίδα, που λέει κι ο αγαπημένος Μανόλης..

faraona είπε...

"Το βέβαιο πάντως είναι πως κανείς, άνδρας ή γυναίκα, δεν θα σκεφτόταν να απαντήσει ότι το πιο σεξουαλικό όργανο του σώματός μας βρίσκεται κρυμμένο μέσα στο κεφάλι μας: είναι δηλαδή ο εγκέφαλός μας!"



Εδω ειμαι εγω!!
Με φρονηση και σεβασμό!

Πολλα φιλια αισθαντικη μου Επτανήσια!

mareld είπε...

Αγαπημένα μου τζιβαέρια!

Αφιερώνω σε όλους σας λόγια "άγια"


ΤΑ ΡΩ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ (1972)

Οι άγγελοι τραγουδάνε.
Και οι ερωτευμένοι επίσης.

Πίσω από κάθε ανάταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να τα ταξιδέψει από χείλη σε χείλη.

Δεν είναι λίγο αυτό.

Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή.
Γι΄ αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου.
Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ' ακούσουν.
Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και, πάντως, δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπόρεσα να τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νοιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν.

mareld είπε...

ΤΑ 'ΔΑΤΕ ΤΑ ΜΑΘΑΤΕ

Ήταν μια θεία θέληση
κι ενός αγίου τάμα

Εμείς οι δυο να σμίξουμε
και να γενεί το θάμα:

Οι βάρκες ν' ανεβαίνουνε
ως τα ψηλά μπαλκόνια

Κι οι ορτανσίες να πετούν
καθώς τα χελιδόνια

Ν' ανάβουν οι άγιοι κερί

στη χάρη των δυονώ μας

Και τα ψαράκια να φυλούν
την άκρη των ποδιών μας

Όλος ο κόσμος ν' απορεί

μωρέ τι να 'ν' και τούτο
Με το μπουζούκι να λαλεί
και το μικρό λαγούτο:

-Τα 'δατε τα μάθατε

μια αγάπη που εγεννήθη
Άνθρωπος δεν την κατελεί
κι ο Άδης ενικήθη.

mareld είπε...

ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ ΤΡΙΦΥΛΛΙ

Μια φορά στα χίλια χρόνια
του πελάγου τα τελώνια
Μες στα σκοτεινά τα φύκια
μες στα πράσινα χαλίκια
Το φυτεύουνε και βγαίνει
πριν ο ήλιος ανατείλει
Το μαγεύουνε και βγαίνει
το θαλασσινό τριφύλλι

Κι όποιος το 'βρει δεν πεθαίνει
κι όποιος το 'βρει δεν πεθαίνει

Μια φορά στα χίλια χρόνια
κελαηδούν αλλιώς τ' αηδόνια
Δε γελάνε μήτε κλαίνε
μόνο λένε μόνο λένε:
-Μια φορά στα χίλια χρόνια
γίνεται η αγάπη αιώνια

Να 'χεις τύχη να 'χεις τύχη
κι η χρονιά να σου πετύχει

Κι από τ' ουρανού τα μέρη
την αγάπη να σου φέρει
Το θαλασσινό τριφύλλι
ποιος θα βρει να μου το στείλει
Ποιος θα βρει να μου το στείλει
το θαλασσινό τριφύλλι.

Μηθυμναίος είπε...

Αχ, ο έρωτας, αυτός ο φτερωτός θεός που με τα βέλη του κάνει τους ανθρώπους άλλοτε να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας κι άλλοτε να βυθίζονται σε μεγάλη απελπισίας…

"Έρωτα ακαταμάχητε, εσύ που ξενυχτάς,
αλλάζεις γραμμή στου κοριτσιού τα μάγουλα,
εσύ που αιχμαλωτίζεις ως και τον πλούσιο άνθρωπο
και στις καλύβες μπαίνεις και θάλασσα διαβαίνεις
και θάλασσα περνάς!
Κι ούτε κανείς αθάνατος εγλύτωσε από σένα,
ούτε άνθρωπο εφήμερο δεν άφησε κανένα.
Εσύ που είσαι το λούλουδο ζωής τυρρανισμένης,
εσύ που ξετρελαίνεις εκείνον που κρατάς!
Εσύ και δίκαιον άνθρωπο σπρώχνεις στην αδικία,
Εσύ και τώρα σήκωσες τέτοια φιλονικία."


Απόσπασμα από το χορό "Έρως ανίκατε μάχαν..." ΑΝΤΙΓΟΝΗ

mareld είπε...

..η Διοτίμα εξηγεί στο Σωκράτη ότι ο έρωτας είναι επιθυμία για αιωνιότητα!!!!!


Τι είναι ο έρωτας; Γιατί ερωτευόμαστε; Ποιον ερωτευόμαστε; Πότε ερωτευόμαστε;

Κεραυνοβόλος, φλογερός, τρυφερός, συντροφικός περαστικός, αιώνιος, χωρίς ανταπόκριση, αμοιβαίος, μπορεί να χαθεί μέσα στη μονοτονία ή να ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες του σαν το Φοίνικα.



Προσπάθεια να κατακτήσουμε ή να κατακτηθούμε, να γοητεύσουμε, να γίνουμε καλύτεροι, να βοηθήσουμε τους άλλους να γίνουν καλύτεροι...

Κάποιοι λένε ότι είναι πάντα ερωτευμένοι, κάποιοι άλλοι ότι ερωτεύονται συνεχώς. Άλλοι υποστηρίζουν ότι υπάρχει μόνο ένας μεγάλος έρωτας στη ζωή τους, άλλοι πως έχουν ερωτευτεί ελάχιστες φορές. Πίσω από τις λέξεις "έρωτας", "πάθος", "ερωτική έλξη", "τρυφερότητα", "συντροφικότητα" υπάρχουν διάφορες ερμηνείες και ο καθένας από εμάς δίνει τη δική του.

Ο Freud υποστηρίζει ότι ο έρωτας έρχεται σιγά σιγά, μέσα από την ικανοποίηση της ερωτικής ανάγκης. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι ο έρωτας "ανθίζει" γρήγορα. Γι' αυτό και στην αγγλική γλώσσα υπάρχει η έκφραση "fall in love" ή στα γαλλικά "tomber amoureux".

Ορισμένες φορές, ερωτευόμαστε πριν γνωρίσουμε πραγματικά τον άλλο ή ζούμε έναν έρωτα χωρίς ανταπόκριση. Ο έρωτας εισβάλει στη ζωή μας, χωρίς να μας ρωτήσει. Και είναι κάτι πέρα από τη σεξουαλική επιθυμία. Είναι μία εμπειρία μοναδική, υπέροχη, ξεχωριστή. Μία εμπειρία που μας παρασύρει, που μεταμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο, που "αιχμαλωτίζει" την καρδιά και το μυαλό μας.

Ο Πλάτωνας θεωρούσε τον έρωτα μία θεία τρέλα, ένα παραλήρημα εμπνευσμένο από το Θεό. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, είμαστε έτοιμοι να κατακτήσουμε τον κόσμο. Στο "Συμπόσιον", η Διοτίμα εξηγεί στο Σωκράτη ότι ο έρωτας είναι επιθυμία για αιωνιότητα. Ο έρωτας είναι μία διαδικασία ωρίμανσης, γιατί ερωτευόμαστε όταν είμαστε έτοιμοι να διαφοροποιηθούμε, όταν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε ζωή, να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να στραφούμε στο μέλλον.

Ποιον, όμως, ερωτευόμαστε; Η ψυχαναλυτική άποψη υποστηρίζει ότι ερωτευόμαστε κάποιον που μας θυμίζει αγαπημένα πρόσωπα της παιδικής ηλικίας. Ο άντρας ερωτεύεται ένα αντίγραφο (φυσικό ή ψυχολογικό) του μητρικού προτύπου και η γυναίκα του πατρικού ή κάποιου προσώπου που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην παιδική μας ηλικία. Η επιλογή αυτή μπορεί να μην είναι παρά το μέσο εκδήλωσης της ανάγκης και της επιθυμίας μας να προχωρήσουμε.

Στην πραγματικότητα, αυτό που έχει αξία είναι η συμβολική σπουδαιότητα της στιγμής που ερωτευόμαστε. Αν είμαστε έτοιμοι, αρκεί μία αφορμή για να ερωτευτούμε. Αρκεί να αισθανθούμε ότι υπάρχει βαθιά συνάφεια ανάμεσα σε εμάς και το αντικείμενο του έρωτα. Το αν υπάρχει, το ανακαλύπτουμε στην πορεία. Είναι, όμως, δυνατό να ερωτευτούμε ένα άτομο που δεν έχουμε προλάβει να γνωρίσουμε, ένα άτομο που αγνοούμε αν ανταποκρίνεται στις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Ένα άτομο που επιλέξαμε για να δημιουργήσουμε το "εμείς", ακόμη και αν το "εσύ" δε θα σταθεί στο ύψος των προσδοκιών μας...

Άλλωστε, ο έρωτας είναι μία κατάσταση που υπόκειται σε συνεχείς προκλήσεις, που μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς, να αποδυναμώνεται, να εξελίσσεται, να σβήνει ή να δυναμώνει!
www.mythosfm.gr

Πολλά γλυκά φιλιά!
Καλή σας μέρα!