tag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post5054601492446698928..comments2023-11-05T03:44:39.089-08:00Comments on τζιβαέρι: Ο μύθος του Σίσυφου Α Camusmareldhttp://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-65490387091100719672010-05-19T12:31:07.861-07:002010-05-19T12:31:07.861-07:00Ο Σίσυφος όμως, συμβολίζει την ανώτερη πίστη που α...Ο Σίσυφος όμως, συμβολίζει την ανώτερη πίστη που αρνιέται στους θεούς κι ανυψώνει τους βράχους. Κι εκείνος κρίνει πως όλα είναι καλά. Αυτό το σύμπαν, αδέσποτο στο εξής, δεν του φαίνεται άκαρπο ούτε μάταιο. Ο κάθε κόκκος της πέτρας, η κάθε λάμψη αυτού του γεμάτου νύχτα βουνού πλάθει, μονάχα γι' αυτόν, τη μορφή ενός κόσμου. Ακόμα κι ο ίδιος ο αγώνας προς την κορυφή φτάνει για να γεμίσει μια ανθρώπινη καρδιά. Πρέπει να φανταστούμε τον Σίσυφο ευτυχισμένο.<br /><br />Τι άλλο να πω εγώ??<br />Τα είπες όλα μ' αυτό το μύθο...<br />γλυκειά μου Μάρελντ!!marianaonicehttps://www.blogger.com/profile/10095782280500725146noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-17744861646698503792008-02-24T01:19:00.000-08:002008-02-24T01:19:00.000-08:00Βάνα μου!Μπουγαρινάκι μας!Ε! μου αρέσουν τα ποιητι...Βάνα μου!<BR/>Μπουγαρινάκι μας!<BR/><BR/>Ε! μου αρέσουν τα ποιητικά χτυπήματα!<BR/>Είναι μια ανθοβολή!<BR/>ΣΕ άφησα σε λίγη αγωνία..<BR/><BR/>Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;<BR/>χρόνια ξενιτεμένος ήρθες<BR/>με εικόνες που έχεις αναθρέψει<BR/>κάτω από ξένους ουρανούς<BR/>μακριά απ' τον τόπο το δικό σου<BR/>Σεφέρης<BR/><BR/>Σε ευχαριστώ!<BR/>Φιλάκια!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-68527834926447974502008-02-23T06:54:00.000-08:002008-02-23T06:54:00.000-08:00Mareld,το ποιήμα με ξετίναξε. Ποιανού είναι;Χαρά π...Mareld,το ποιήμα με ξετίναξε. Ποιανού είναι;<BR/>Χαρά πάντα.<BR/>Βάνα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-3205853611310276022008-02-22T09:28:00.000-08:002008-02-22T09:28:00.000-08:00Βάνα μου!Αυτό το ποίημα μου ήρθε στο μυαλό.Έχεις δ...Βάνα μου!<BR/>Αυτό το ποίημα μου ήρθε στο μυαλό.<BR/>Έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις.<BR/>Θα σου γράψω, σύντομα.<BR/><BR/>― Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;<BR/>χρόνια ξενιτεμένος ήρθες<BR/>με εικόνες που έχεις αναθρέψει<BR/>κάτω από ξένους ουρανούς<BR/>μακριά απ' τον τόπο το δικό σου.<BR/><BR/>― Γυρεύω τον παλιό μου κήπο·<BR/>τα δέντρα μού έρχουνται ώς τη μέση<BR/>κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια<BR/>κι όμως σαν ήμουνα παιδί<BR/>έπαιζα πάνω στο χορτάρι<BR/>κάτω από τους μεγάλους ίσκιους<BR/>κι έτρεχα πάνω σε πλαγιές<BR/>ώρα πολλή λαχανιασμένος.<BR/><BR/>― Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου<BR/>σιγά-σιγά θα συνηθίσεις·<BR/>θ' ανηφορίσουμε μαζί<BR/>στα γνώριμά σου μονοπάτια<BR/>θα ξαποστάσουμε μαζί<BR/>κάτω απ' το θόλο των πλατάνων<BR/>σιγά-σιγά θα 'ρθούν κοντά σου<BR/>το περιβόλι κι οι πλαγιές σου.<BR/><BR/>― Γυρεύω το παλιό μου σπίτι<BR/>με τ' αψηλά τα παραθύρια<BR/>σκοτεινιασμένα απ' τον κισσό<BR/>γυρεύω την αρχαία κολόνα<BR/>που κοίταζε ο θαλασσινός.<BR/>Πώς θες να μπώ σ' αυτή τη στάνη;<BR/>οι στέγες μού έρχουνται ώς τους ώμους<BR/>κι όσο μακριά και να κοιτάξω<BR/>βλέπω γονατιστούς ανθρώπους<BR/>λες κάνουνε την προσευχή τους.<BR/><BR/>― Παλιέ μου φίλε δε μ' ακούς;<BR/>σιγά-σιγά θα συνηθίσεις<BR/>το σπίτι σου είναι αυτό που βλέπεις<BR/>κι αυτή την πόρτα θα χτυπήσουν<BR/>σε λίγο οι φίλοι κι οι δικοί σου<BR/>γλυκά να σε καλωσορίσουν.<BR/><BR/>― Γιατί είναι απόμακρη η φωνή σου;<BR/>σήκωσε λίγο το κεφάλι<BR/>να καταλάβω τί μου λες<BR/>όσο μιλάς τ' ανάστημά σου<BR/>ολοένα πάει και λιγοστεύει<BR/>λες και βυθίζεσαι στο χώμα.<BR/><BR/>― Παλιέ μου φίλε συλλογίσου<BR/>σιγά-σιγά θα συνηθίσεις<BR/>η νοσταλγία σού έχει πλάσει<BR/>μια χώρα ανύπαρχτη με νόμους<BR/>έξω απ' τη γης κι απ' τους ανθρώπους.<BR/><BR/>― Πια δεν ακούω τσιμουδιά<BR/>βούλιαξε κι ο στερνός μου φίλος<BR/>παράξενο πώς χαμηλώνουν<BR/>όλα τριγύρω κάθε τόσο<BR/>εδώ διαβαίνουν και θερίζουν<BR/>χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα<BR/>Φιλάκια!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-34156891897330370002008-02-21T12:43:00.000-08:002008-02-21T12:43:00.000-08:00Βάνα μου! Ψυχή μου!Καλώς Ήρθες στο σπιτικό μας!Είμ...Βάνα μου! Ψυχή μου!<BR/><BR/>Καλώς Ήρθες στο σπιτικό μας!<BR/>Είμαι συγκινημένη.<BR/>Θα σου γράψω εκτενέστερα.<BR/>Φιλάκια!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-70005631009089760602008-02-21T11:44:00.000-08:002008-02-21T11:44:00.000-08:00Kαλή μου Μάρελντ,Πέρασα από τους δρόμους και από τ...Kαλή μου Μάρελντ,<BR/>Πέρασα από τους δρόμους και από τα στενά δρομάκια των Μπλόγκς σου, όσο άντεχα. Οι παράδρομοι πολλοί και η ευτυχία μου, μεγάλη. Τι να πρωτοπώ; Λες και τραβήχτηκε η κουρτίνα στην σκηνή του μυαλού μου και παρουσιάστηκε ένα καινούργιο έργο, μαγικό. Γεμάτο εικόνες από μια άλλη ζωή, που έρριξε καινούργιο χρώμα και πνοή, στον δικό μου ορίζοντα. <BR/>Μέσα από αυτά, έρχομαι σε σένα. Προσπαθώ να σε καταλάβω. Οι αναλύσεις σου μου λένε πολλά. Οι προτιμήσεις στα ποιήματα και τα λουλούδια, επίσης. Οπως και οι σπανιόλικοι χοροί και γλώσσα. Η αγάπη σου για την Ελλάδα και όλα τα συμπορευόμενά της, είναι συγκινητική. Η ιδιαίτερη πατρίδα σου η Ζάκυνθος (η παραλία με το ναυάγιο)σε ακολουθεί παντού.<BR/>Απεχθάνεσαι το κρύο και το χιόνι σε έχει πληγώσει. Με την ψυχή σου, ζεις σε ένα όνειρο. Τυλιγμένη σαν την αμυγδαλιά, με τα πέπλα του Βορρά και το χρυσό Μεσογειακό ήλιο.<BR/>Αυτό το όνειρο, Μαρέλντ μου, είναι το ενδιάμεσο της αφύπνισης της συνείδησης, που γράφεις στον Σισυφο. Είναι 'Νίκη;'ή σκέτη αποδοχή για την μη εκλογή;. Παρ'όλο που καταλαβαίνω, πως το εννοείς. Το εννοείς, σαν τον έλεγχο του πόνου, κάτω από την δική σου κυριαρχία.΄Άρα, νικήτρια της κατάστασης. <BR/>Για μένα προσωπικά, γιατί σαν ξενητεμένη, ζω παρόμοιες καταστάσεις, έξαρσης, πάθους, έκτασης και μελαγχολίας, αυτή η ενδιάμεση αναγνώριση της κατάβασης στην γη, ή στην πεδιάδα, ή ρεαλιστικά στην ωμή πραγματικότητα, μου συνειδητοποιεί ότι κατάφερα με τον καιρό, να αποδεκτώ,( δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσεις) πως κάπου στον δρόμο μας, πατάμε σε ήδη προδιαγεγραμμένα σημάδια. Μοιρολατρία; Όχι. Μάλλον Αναγνώριση.<BR/>Φαντάζομαι, αν μπορούσε κι ο Σίσυφος τότε, θα έκανε αλλιώς.<BR/>Με όλη μου την αγάπη και την χαρά που με δέχτηκες στην παρέα σου.<BR/>Βάνα Κ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-39227488819759574122008-02-21T06:31:00.000-08:002008-02-21T06:31:00.000-08:00Υακινθάκι!Από τα χιόνια έρχεσαι και ήλιο μας φέρνε...Υακινθάκι!<BR/>Από τα χιόνια έρχεσαι και ήλιο μας φέρνεις.<BR/>Μου αρέσουν οι μύθοι. Αυτοί με έφτιαξαν, με στήριξαν, μου φύτεψαν στο είναι μου μια ηθική αυταρέσκεια.<BR/>Πριν τους καταλάβω, τους είχα εμπιστοσύνη από διαίσθηση.<BR/>Φιλάκια!mareldhttps://www.blogger.com/profile/10107177902801850376noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6575609088623803431.post-37057571750356070542008-02-21T05:00:00.000-08:002008-02-21T05:00:00.000-08:00Ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Σ' ευχαριστούμε! Τρελαίνομα...Ενδιαφέρουσα ανάρτηση! Σ' ευχαριστούμε! Τρελαίνομαι να διαβάζω τέτοια κείμενα. Γιατί έχουμε απλά και πολύ περιληπτικά τη γνώση της κάθε ιστορίας, ενώ οι λεπτομέρειες είναι η μαγεία στη Μυθολογία!<BR/><BR/>Καλό απόγευμα κορίτσι!μαριάνναhttps://www.blogger.com/profile/18330202197625212891noreply@blogger.com